Eigenlijk was hij gewoon voor niks naar hier gekomen. Hij was zich stierlijk aan het vervelen en er waren geen leuke mensen aanwezig. Head Dork was de party ook komen joinen en Evan rolde zijn ogen toen hij zag hoe deze er uit zag. Ja ja, gewone lieve jongen mijn reet. Hij was waarschijnlijk één van de ladykillers hier op school. Hij wist heus wel dat hun head boy wel van vrouwelijke aandacht hield, al leken de vrouwen dat zelf minder in de gaten te hebben. Maar dat ging altijd zo. De goede vrouwen gingen altijd naar de slechte mannen. E, andersom ook: de goede mannen gingen altijd naar de slechte mannen. Evan pakte een vol bekertje met drank en keek toe hoe er een soort van drama ontstond tussen Alison, Nyx, Charlie, Laila en Leo. Maar daar besteedde hij op het moment weinig aandacht aan, want Jane had zijn aandacht getrokken. Terwijl hij een slokje nam van zijn drankje – geen alcohol want ze hadden uiteraard weer door dat hij daar te jong voor was de slimmerds – bekeek hij haar even van top tot teen en moest concluderen dat zij veruit de beste outfit had van iedereen hier. Oké, die chick die net binnengekomen was met de rode jurk viel ook nog wel mee. Die van Laila was dan wel weer de ergste. Wilde ze voor indiaan ondergaan of zo? Vanaf nu zou ze in zijn woordenboek toch bekend staan als Indiaantje, hoor. Deo had hij nog niet op het feest zien verschijnen, maar de getatoeëerde knul leek alles behalve een feestbeest. Eerder een vette partypooper als je het hem vroeg. ‘Leuke schoenen,’ zei Evan op een spottende manier richting Jane. Want echt: heel haar outfit was mooi, maar die schoenen sloegen nergens op. ‘Was je soms dronken toen je ze kocht of heb je die van een familielid gekregen en heb je het dwangmatige gevoel dat je ze toch één keer aan moet hebben getrokken?’ Hij hield de afstand tussen hun nog een beetje zodat ze met anderen kon praten als ze wilde. Hij kon zich voorstellen dat een avond met hem nu niet bepaald geweldig was.

Ze glimlachte naar hem, en dat maakte eigenlijk bijna alle problemen weer goed. Zijn blik ging nog eenmaal naar Nyx, waarna hij terugkeek naar Alison die zijn vraag aan het beantwoorden was. Right, die ging dus blijkbaar niet meer dansen met Laila en Nyx, wat betekende dat ze vrij was! Een glimlach verscheen op zijn gezicht, maar verdween weer zo snel als die gekomen was toen Leo tegen hem aan stootte. Charles draaide om op zijn hakken, de ander berekenend nakijkend. Uiteindelijk besloot hij dat die het vervloeken niet waard was en keerde hij zich weer met een jongensachtige smile naar Alison. "Nou, ik was van plan om je te zoeken, maar aangezien je hier al bent, en geen danspartners hebt..?" Hij keek haar vragend aan, hand gebaard naar de dansvloer. "May I?"

Helaas voor hem had iemand anders daar hele andere plannen over. Laila Ryder verscheen in beeld en begon over hoe Alison haar zou voorstellen aan Quidditch players en hoe ze Charlie niet had verwacht - no kidding want hij kende haar naam en zij die van hem dus wat was er voor te stellen really? - om uiteindelijk tussen hem en Alison in te komen staan dat hij ietwat opzij boog om even zijn wenkbrauwen op te trekken naar de blonde. Wist zij hier wat van? Hierdoor ontgingen de complimentjes hem echter niet, en schoot hij even een stralende glimlach in de richting van Laila, want die bedoelde niets fout naar zijn idee, al was hij wel even verbaasd toen ze plots heel dichtbij kwam en hij even wat naar achteren leunde. “Ik weet dondersgoed dat Quidditch Players hordes meisjes aan je voeten liggen, maar zou je misschien dit meisje blij willen maken met een drankje en een dansje?” Charles was nu even met stomheid geslagen en keek dan ook compleet verbaasd naar het meisje voor hem. Die herhaalde haar vraag nog eens nadat ze Alison had gezegd dat Nyx haar zocht.

"Nou ehm.." Begon Charlie ongemakkelijk, zijn hand door zijn haar halende, en met zijn andere hand naar Alison gebarend. "Eigenlijk zouden Alison en ik.." Dansen. En eigenlijk had hij daar zin in. En eigenlijk was hij te lief om een meisje die onzeker naar hem glimlachte zomaar af te wijzen maar dit was Alison en ze was hier voor hem aan het staan en Nyx voor de verandering eens niet en..
Uiteindelijk keek hij maar gewoon vragend naar Alison. Hulp?

Tag: Alison & Laila

Hij knikte nog steeds bezorgd toen ze zei dat het oké was voor hij verbaasd naar Laila keek, kort de kusmin zijn hoofd ziend... Een moment dat zo fout maar zo goed voor hem had gevoeld. Wat ze deed verbaasde hem echter wel lichtjes, wat om een of andere reden ook een soort... Jaloezie? Bij hem bracht. Die gast werkte hem zo erg op zijn zenuwen. Hij hief zijn voet tegen de muur, zijn hand in zijn zak en zijn kop ook tegen de muur. "Ik, uhm, yo, je wilt vast alleen zijn met d'r?" Hij schreeuwde zo'n beetje naar zijn zusje, nog een korte blik werpend op Laila wat hem nog vervelender deed voelen voor hij Alix naar binnen zag treden. Yolo. Hij duwde zichzelf weg van de muur en met twee handen in zijn zakken liep hij op het meisje af. "Yo."

Tag: Nyx, Alix

Twijfelend keek Candice naar zichzelf in de spiegel. Ze had gehoord dat er zich een feestje zou plaatsvinden, een after Quidditch party. Ze had zichzelf opgegeven om in het Quidditch team te komen, maar was er vrij zeker van dat ze niet binnen het team geaccepteerd zou worden omdat ze nog nooit in het team had meegespeeld. Ze was echter wel goed in Quidditch, maar trainde voornamelijk als ze hoopte dat niemand het zag. Ze beet op haar onderlip en keek naar de zwarte jurk die ze aanhad. Beide schouders waren bloot dankzij de jurk en het eindigde een eindje boven haar knieën. Halverwege haar dijen stopte het ongeveer. Candice hield het jukje echt enkel en alleen voor speciale gelegenheden en ze dacht wel dat dit zo’n speciale gelegenheid was. Het meisje had wat lichte oogschaduw opgedaan en wat mascara. Ook deed ze wat rode lippenstift op, maar niet zo overdreven dat het gelijk als te veel kon worden gezien of zo. Haar haren vielen golvend in het begin en krullend op het einde over haar schouders. Ze deed haar haren echter zo dat ze aan één kant bleven zitten en keek naar haar sproetjes welke duidelijk te zien waren op haar gezicht. Haar moeder had dat altijd heel erg mooi aan haar gevonden, haar vader besteedde er niet eens aandacht aan. Candice was echt zo blij dat ze hier al zo lang zat dat de wonden en de blauwe plekken genezen waren. Ze slikte. Daar mocht ze nu niet aan denken. Dit was een vrolijke avond en dat moest zij ook zijn. En dus ging ze, nog even huiverend van nervositeit, naar beneden. Onzeker keek ze toe hoe een paar bloedmooie meisjes voorbij kwamen wandelen, maar ze deed haar best om zichzelf aan te sporen om verder te lopen en liep in de richting van de Great Hall. Onderweg kwam ze nog een jongen en een meisje tegen, maar beiden hadden haar niet gezien en dus voelde Candice er niet veel voor om iets tegen hun te zeggen. Ze zuchtte terwijl ze verder in de Great Hall wandelde en de muziek haar al tegemoet kwam. Ze besloot om een eindje apart te gaan staan en liet haar blik glijden over een groepje mensen die ze wel kende, maar waar ze nog niet veel mee had gesproken. Verlegen zijnde ging ze aan de kant staan, hopend dat dadelijk wel iemand tegen haar zou gaan spreken.

Candice' outfit:

Cheryl draaide snel haar hoofd om te zien of Chester en Ione om de hoek kwamen, maar dit was niet het geval. Even vroeg Cheryl zich af of Ione misschien Chester’s vriendin was. Ze wist niet zo goed hoe ze zich daarbij moest voelen, maar toen dacht ze aan de keer dat ze tegen hem aan was komen liggen in de Hospital Wing. Het had er duidelijk niet op geleken dat Chester een vriendin had gehad. Hij leek haar het loyale type dat niet zou rotzooien met andere meisjes als hij een vriendin had en bovendien hadden ze er ook niet bijgelopen alsof ze een koppel waren. Maar toch, dingen konden soms snel gaan, sneller dan ze dacht. Ze besloot om het onderwerp te negeren. Het waren haar zaken immers toch niet als Chester met Ione samen zou zijn. Ze deed haar best om zich weer op het gesprek te richten en kon nog net voorkomen dat ze de naam niet hoorde van het meisje. Het meisje heette dus Cerys en was uit Hufflepuff afkomstig. Cheryl fronste even onder de indruk zijnde haar wenkbrauwen toen het meisje zei dat ze al in het zevende jaar zat. Al zo hoog? Ze wist dat ze er zelf maar één jaar van verwijderd was, maar als ze nu al keek naar het aantal huiswerk dat ze had… hoe veel zouden ze dan wel niet hebben als ze in het zevende jaar zouden zitten? ‘Quidditch,’ antwoordde ze gelijk op de vraag. ‘Ik zit niet in het team, maar ik heb meegedaan met het oefentoernooi.’ Ze wilde wel graag in het team zitten, maar helaas waren alle plaatsen al volzet. Ach ja. Misschien wees Charlie haar volgend jaar wel aan als Seeker, Chaser of Beater. ‘Als dit feestje niet aan Quidditch gelinkt was, was ik waarschijnlijk niet eens komen opdagen. Ik ben niet zo’n feestbeest,’ gaf ze eerlijk toe aan het meisje voor haar.

Het meisje groette hem terug waarna hij zijn hand uit zijn zak haalde, zijn ogen kort op haar op en neer liet glijden en vervolgens zijn hand uitstak. "Mag ik deze dans?" Hij sprak zo charmant en bekakt mogelijk. Om een of andere reden bad hij echter het gevoel dat iemand hem aanstaarde en er ogen in zijn rug werden geboord, maar tegen de tijd dat hij omdraaide was er niks te zien behalve mensen die aan het danzen waren en andere mensen die een gesprek probeerde te voeren.