Start-of-Term Feast

Allerlei kaarsen verlichtte de lucht om de aandacht van zowel de eerstejaars als de rest te trekken. Elk jaar was het het zelfde riedeltje dat zich voor deed. En gezien dit al het zesde jaar was dat ze het hoorde kon ze het niet laten om met haar mond mee te bewegen op de woorden van de introductie speech voor het eten begon. Ze deed het zo, het precieze tempo, dat het leek of zij het was die de woorden zei. Enkele Hufflepuffs die het haar zagen doen grinnikte mee. Zelfs enkele mensen die aan te tafel naast hun zaten zagen het gebeuren en grinnikte mee. Zo lang niemand echt kabaal ging maken gebeurde er iets mee. Moesten ze maar elk jaar een originele speech bedenken. Zodra de vrouw klaar was met praten verscheen het eten op de tafel. Als je het voor de zesde keer zag was ook dit niet meer interessant. Ze keek over haar schouder en zag een Slytherin jongen die ook niet bepaald geïnteresseerd leek. "Elk jaar weer geweldig, dit." Zei ze tegen hem terwijl ze opvallen sarcastisch met haar ogen rolde.

Cobra nam plaats bij haar tafel. Ze zat naast Avery, haar vriendin en een onbekend meisje. De hat werd op de stoel gezet en ze luisterde naar zijn lied. Daarna riep een professor namen en die kinders werden ingedeeld. Er was een Adam bij, een Amare, een Jamie, een Fiona, een Caroline en ook nog een Bert. Bert vond ze wel een rare naam, hij had ook een vaag accent. Ze hoorde aan een andere tafel fluisterende mensen, die zeiden dat hij helemaal uit België kwam om hier naar school te gaan. Waar België lag wist ze niet. Ze wist niet eens dat het bestond. Haar gedachtegang werd grondig verstoord door professor Mills. "Goedenavond allemaal! Welkom, voor de nieuwelingen en welkom terug voor de oudere studenten." Cobras blik ging even naar Avery en toen terug naar professor Mills. Ze was een jaar niet op deze school aanwezig geweest, maar de gezichten waren hetzelfde. "Een ander of nieuw jaar vol lessen staat voor de deur. Ik verwacht dat we allemaal ons best gaan doen, dus ook de lolbroeken onder ons." Een grinnik verliet haar lippen. "Nou, dan, hierbij: Eetsmakelijk allen!" Het meisje van Hufflepuff draaide zich naar voren. Daar spreidde het menu voor zich. Ze had razende honger dus nam ze meteen een vleespasteitje en een goede tas pompoensap. Hmmm dit had ze gemist.

Tag; onbekende huffel + Avery

Only the gentle are truly strong

Het ging hetzelfde als elk jaar really. Hij lette niet op, vertrouwende dat Darce dat wel zou doen voor hen beiden, of niet en dan waren ze gewoon screwed, maar prutste in plaats daarvan met zijn servet en toverstaf in de hoop het ding te laten vliegen. Het zou grandioos zijn, een vliegend servet right onder de speech van de leraren? Helaas voor hem hielden ze het dit jaar kort, en kreeg hij de kans niet eens het idee echt uit te voeren. Met een unamused gezicht rechtte hij zijn rug, en keek naar het eten wat verscheen. Right, eten.

Elk jaar weer was het de vraag waarmee te beginnen. Er was veel, en hij was kieskeurig wat betrof welke smaken pasten bij wat. Negen van de tien keer was het zo dat hij zijn perfecte gerecht samenstelde, om er enkel op het einde achter te komen dat het laatste ingredient miste. Vandaar dat de keukens een veelbezochte plek waren. Dus, contrary to popular believe, hij ging niet alleen om de goede feestjes.

Tag: Darcy & anyone really

‘Ze konden best wat anders bedenken,’ hoorde ze een jongen van de Ravenclaw tafel zeggen. De tafel waaraan zij gedurende haar tweede en derde jaar zo graag aan had willen zitten. Het eerste jaar had ze nog prima bij Hufflepuff gehoord. Het tweede en derde jaar wilde ze liever bij Ravenclaw. Het vierde, vijfde en dit jaar vond ze het wel prima dat ze bij Hufflepuff zat. ‘Niet iedereen kijkt uit naar lessen en een jaar is gevuld met zoveel meer dan lessen,’ hoorde ze de Ravenclaw jongen vervolgen. Ione draaide zich zijn kant op. Hij had bruin haar en een bril, waarschijnlijk iets jonger dan dat zij was. "Als de lessen dan nog leuk waren was het een ding maar het is hier saaier dan een stoffig oud stuk perkament." Zei ze zuchtend tegen de jongen. Gewoon wat interessante lessen was toch niet zo heel veel gevraagd?

Tag: Felix

Druk bezig met het uitkiezen van zijn eten, en soms wat van het bord van Darce jattende, hoorde hij plotseling dat iemand het tegen hem had. Even keek hij verbaasd op, maar lachte toen zijn stralende glimlach naar het meisje die de headgirl was dit jaar. "Het moet wel matchen," Reageerde hij rustig, maar zo bloedserieus dat het haast niet meer serieus te nemen was. "Heb jij dat nooit dan? Dat het bijna goed is, maar niet helemaal?" Het kon toch niet zo zijn dat hij de enige was?

Tag: Darcy's bord & Chloë

Het zelfde riddeltje, zoals elk jaar, werd uitgesproken. En zoals er van Mason verwacht werd, luisterde hij braaf naar de woorden van de professoren. De nieuwelingen waren verdeelt door de sorteer hoed en zaten aan de tafels van hun houses. Mason zat aan die van Gryffindor, waar hij zes jaar geleden bij ingedeeld was. Nog steeds vroeg hij zich af waarom de hoed hem bij Gryffindor had gesorteerd, maar goed, het was zoals het was. En hij zat nu toch wel in het zesde jaar en het verging hem prima, ondanks de pestbuien van vele anderen naar hem toe. Homo! Stille! Kluns! Huil baby! Ja, die laatste vond hij het vreselijkst, gezien dat gebeurd was in zijn tweede schooljaar. Iemand had hem om ver geduwd en daarna flink uitgelachen met een stel andere jongens. Mason had moeten huilen. En toch, toch had hij ieder jaar weer zin in school. Ja, hij was er allang achter hoe hij in elkaar stak, maar nog iedere dag hield hij het geheim. Dat maakte dat Mason klunzig was, gepest werd, enzovoorts. Het lag er allemaal aan omdat nog steeds, Mason zich niet gedroeg zoals hij was. De professor zei tegen ieder eet smakelijk en op magische wijze verscheen er allemaal voedsel op de tafels. Een grijns kwam op zijn gelaat te liggen en rustig begon hij zijn bordje op te scheppen. Één kippenpootje, een beetje sla en wat paste. Heerlijk! Dit deed hij heel netjes en subtiel, in tegenstelling tot anderen. Anderen schepte niet eens hun bord op, maar begonnen meteen gulzig te eten.

TAG: Niemand

Avery liep halsoverkop naar haar. Cobra slaakte een gilletje en knuffelde haar vriendin. Avy was meer het rustige typetje, zo van calm you tits man, maar zij was echt blij haar beste vriendin terug te zien. Ze ging zitten tussen haar vriendin in en een onbekende Hufflepuff. Niet super onbekend maar ook niet bekend genoeg voor een naam. Het meisje praatte maar zoals gewoonlijk had ze totaal niet door dat het tegen haar was. Ze nam een afwezige hap van haar pasteitje en keek naar de kaarsen in de lucht. Toen ze een schop tegen haar been kreeg veerde ze geschrokken op. Ze hoestte toen ze bijna stikte in haar pasteitje. Vragend keek ze Avy aan. Wat? Daarna keek ze naar het meisje. Was dat tegen haar geweest? Ze knikte traagjes. "Jaja." Altijd haar eerste antwoord, alsof ze wel aan het luisteren was hoor.

Tag; Avery & Olivia

Only the gentle are truly strong

Het was weer zover, het zesde jaar was voor haar aangebroken. Claire schoof iets meer naar achteren  en schuifelde met haar voeten, terwijl ze luisterde naar wat Professor Mills te zeggen had. Wat ze zei was niet bepaald heel nieuw, maar toch luisterde ze in stilte. Ze wist namelijk dat, na deze uitleg, het eten zou verschijnen. Ondanks dat ze nu al voor haar zesde jaar hier zat, vond ze het nog steeds spectaculair. Thuis zou zoiets namelijk nooit gebeuren. Toen het eten verscheen, keek ze met grote ogen naar voren waarna ze met een glimlach naar Mason keek, die over haar zat. "Dat het zesde een groter succes mag zijn, dan het vijfde." zei ze tegen hem en draaide even haar hoofd naar de einde van de tafel, waar de eerste jaars zaten. De 11 à 12jarigen keken met, nog grotere, ogen naar het eten dat voor hen verscheen. Als eerste jaartje had ze Mason leren kennen en ze was sindsdien niet van zijn zijde geweken. Claire zette zich terug wat rechter en richtte haar aandacht op het eten dat voor haar stond. Ze had honger, maar wist dat ze niet zoveel op kon dan dat hier voor haar stond. Toch kon ze niet weerstaan aan al het lekkere eten en zou ze, net als de andere jaren, proberen om van alles een beetje te proeven.

Tag: Mason en open