{Open} Sugar, Spice and everything awkward

In de vroege uurtjes op de zaterdagmorgen, nog net geen klokslag 9 uur, sluipt er een huffelpuf student door de gangen van Hogwarts. Het was 9 uur, niet bepaald een tijdstip om te hoeven rondsluipen, echter! was daar een belangrijke reden voor, ze wilde namelijk niet gevonden worden door haar Huffelpufse 'vriendin' die perse samen wilde gaan shoppen. Al twee weken probeerde ze de derdejaars studente te weren, met succes, en dus zou ze al haar moeite niet zomaar weg gooien en het nu verpesten. Dat mens was echt als de wind, het ene moment is ze op het toilet en het volgende staat ze alweer naast je. Ze is net een... g-geest, bedenkt Robin zich wanneer ze de Fat friar voorbij ziet vliegen. Brr. Aan sommige dingen zal ze nooit wennen.

Robin 'Indiana' Jones weet met succes het kasteel te verlaten zonder haar stalker te treffen. Opgelucht haalt Robin adem bij het zien van de twee houten poorten die haar zouden leiden naar Hogsmeade. Daar ze nog niet geleerd had om te verschijnselen was het dus maar lopen geblazen. Twee stappen verwijderd van de poort verstijft Robin, langzaam draait ze haar hoofd om haar ogen gericht op een blond meisje, pretlichtjes in haar ogen. Wel godver-. ,,Hey Cis'' mompelt Robin terwijl ze lacht als een boer met kiespijn. Cis huppelt vrolijk langs Robin's zijde een brede glimlach op haar gezicht. ,Ik zag je lopen richting Hogsmeade, ga je shoppen?' Robin kijkt haar zijdelings aan. ,,Ik uh.. Ja. Ik was van plan om héél kort wat inkt te gaan kopen, heel saai.'' Oké een leugentje, daar is niemand ooit van gestorven toch? Cis schud echter heftig haar hoofd, ze stond er op dat ze mee ging. Schattig...

Een kleine twintig minuten en onzinnig geklets over waarzeggerij en verzorging van fabeldieren verder komen Robin en Cis aan bij Hogsmeade. ,,Dus euh, moest jij ook nog wat?'' vraagt Robin aan het meisje nadat ze geforceerd zwarte inkt had gekocht, net terwijl ze vorige week nieuwe had gekregen, zonde van haar sikkels. Robin kijkt hoopvol naar Cis die even over de kwestie lijkt na te denken. Uiteindelijk knikt ze en zegt ze dat ze nog even langs Dervish and Banges moest. Een kans!, bedenkt Robin zich, glimlachend knikt Robin en vertelt haar dat zij nog even rond zou lopen en dat ze elkaar straks bij de uitgang zouden zien. Oké, een tweede leugentje. Ze zou niet terug komen en wist bovendien dondersgoed waar ze naar toe ging; Honeydukes.

Twee straten verderop dook ze de felgekleurde winkel in, de roze kleuren en exotische geuren tegemoet komend. Van zure stokken tot bittere koekjes en chocolade kikkers, bijna alles was er te vinden, bovendien stond er in het midden van de zaak een grote chocolade fontein waar je, tegen betaling, aardbeien onder kon stoppen. Helaas zat Robin krap in de tijd als ze haar nieuwe vriendin wilde vermijden heette dat. Met een brede glimlach op haar gezicht grijpt ze een mandje die Robin met alle mogelijke soorten aan aardbeiensnoepjes begint te vullen.

Bij de afdeling aan verschillende aardbeienmelk soorten komt Robin tot tijdelijke stilstand. Haar minimandje inmiddels vol grijpt ze 4 flesjes om die tussen haar lijf en armen te drukken. Dan, wanneer ze net wil gaan afrekenen ziet ze in de hoek van haar oog, jawel, Cis binnen wandelen. Robin duikt meteen in elkaar zich verschuilend achter het lichaam van iemand anders, wanneer deze zich echter wil verplaatsen trekt ze zachtjes aan zijn/haar jas/shirt. ,,Please! Een klein momentje.'' Met een vertrokken gezicht tuurt ze naar Cis die rond zich aan het kijken is. Ze zou ieder moment weg gaan, daar was ze zeker van. En ja hoor, na enkele minuten was Cis de deur alweer uitgelopen. Nu pas glijd Robin's blik naar boven, naar de eigenaar(esse) van het paar benen wat ze even geleend had. ,,Sorry!'' zegt Robin blozend, awkward geworden van de hele situatie.