OOC: Dit topic alleen voor de mensen van Secret Santa! Het verhaal hieronder mag je in je post verwerken, we kunnen ook doen of het nooit is gebeurd, maar ik vond het gewoon grappig het erin te verwerken. ;a Anyway, ik dobbel telkens in real iemand en die laat ik Laila dan het cadeau geven. Kan je nou niet, stuur me dan even een berichtje, dan kies ik eventjes iemand anders die dan eerst kan, zo blijft er een beetje tempo in het topic. <3

Het was 24 december. Het was weer die tijd van het jaar. Het kasteel was gehuld in een witte deken van sneeuw, de elektrische dekentjes werden weer tevoorschijn gehaald, mutsen en dikke jassen werden weer onderdeel van de dagelijkse kleding. Maar misschien nog wel belangrijker: Kerstmis kwam eraan. O, that time. Tijd om weer naar de zwaar overplayede kerstmuziek van Mariah Carey te luisteren, tijd om jezelf weer helemaal vol te proppen en om na Kerst te huilen omdat je weet dat Oud & Nieuw er ook nog aankomt en weer de tijd om aardig te doen tegen mensen waartegen je helemaal niet aardig wilt zijn, kortom: de heerlijkste tijd van het jaar! Kerstmis bereikte ook Hogwarts en dat zorgde voor een beetje chaos hier en daar. Verschillende leerlingen hadden geholpen met het versieren van het kasteel, waaronder Olivia Romano. Je kon wel vertellen dat er dus een paar dozen met kerstballen gesneuveld waren. Gunner Jäger had een van de kerstbomen aangezien voor een wietplant en hem aangestoken, tot grote frustratie van professor Mills, die hem veranderd had in een kerstster en bovenop een van de kerstbomen had gezet. Het duurde uren voor ze het geschreeuw, dat ze eerst voor Foppe de klopgeest hadden aangezien, ontdekten. Nyx Xiaoyu en Alison Winter hadden tijdens het ophangen van de maretakken de boodschap van een maretak een beetje verkeerd begrepen, en waren vol uit de kleren gegaan. Ze werden betrapt door Alix Carve, die Nyx chanteerde haar gratis haarverf te geven, anders zou ze het aan iedereen doorvertellen. Het moest geheim blijven: de hele school wist het dus. Professor Solarz betrapte Zoë Chandler op het inschenken van een kotsdrankje in het beslag van de kerstcakejes voor verschillende leerlingen en professor Divine gaf na het drinken van een goede Oude Klare’s Jonge Borrel, geschonken door professor Wolves, een showtje in de bibliotheek, met een wel interessante kerstmuts op! Sidenote: dat was het enige dat ze droeg! Je kon dus wel zeggen: eigenlijk gewoon een normale dag op Hogwarts. Maar toch was vandaag anders dan de rest van de dagen. Verschillende leerlingen, die zich hadden ingeschreven voor de Secret Santa, hadden vandaag een uil ontvangen van Laila Ryder, dat ze rond drie uur naar the Great Hall moesten komen, om het samen met haar te vieren. Zou dit een normale Secret Santa worden, of zou er een dramaatje hier of daar ontstaan?

The Great Hall was voor de Secret Santa speciaal een beetje aangepast. De afdelingstafels waren aan de kant geschoven, en er waren een aantal stoelen in een kring neergezet. Laila keek met een stralende glimlach de kring rond, die gevuld was met alle personen die zich hadden opgegeven voor Secret Santa. Het waren best nog wel veel leerlingen, er was een goede opkomst. “Nou, welkom allemaal” zei Laila, met een lichte zenuw in haar lichaam. Het was voor het eerst dat ze zo’n grote groep mensen moest te woord staan, maar het zou vast en zeker wel goed komen. “Ik ben super blij dat jullie allemaal zijn gekomen” vertelde Laila en woelde eventjes door haar lange zwarte haren, ging wat gemakkelijker zitten “Als het goed is hebben jullie allemaal een cadeautje gemaakt of gekocht voor diegene die op je lootje stond. Ik heb hier een zak” Ze hield een vrolijk gekleurde zak omhoog, die heel zwaar leek, maar waar eigenlijk alleen maar loodjes in zaten. De zak was groen gekleurd, versierd met kerstboompjes en Kerstmannen. “Hierin zitten jullie namen. Dadelijk spuwt de zak een naam uit en die persoon mag dan zijn of haar cadeautje geven. Daarna spuwt de zak nog een naam uit, en dan nog een, tot uiteindelijk iedereen is geweest.” Met een stralende lach keek ze de anderen aan. “En ik ben jullie gastvrouw voor deze middag, Laila Ryder. Tenminste, als er geen mensen aanwezig zijn die moeite hebben met het horen van mijn stem, ik zal geen namen noemen.” Met een licht arrogante uitdrukking in haar ogen streek ze eventjes over haar haren en schudde haar hoofd, waarna al gauw de vrolijke uitdrukking weer op haar gezicht kwam. Ze gooide de zak op, die in het midden van de kring bleef zweven. De zak opende zich, en toen de zak zich opende kwam er gezellige kerstmuziek uit de zak. Hij spuwde een lootje naar Laila toe en sloot toen weer. Laila ving het lootje op en bekeek het lootje. “De eerste die haar cadeautje mag geven is Olivia Romano.” Ze keek met een stralende glimlach op, naar Alix Carve, benieuwd wie ze had getrokken en wat ze zou geven.

Opgewonden zwiepte Olivia met haar benen heen en weer. Omdat ze vrij klein was, kon ze net niet bij de grond, maar dat kon de pret niet drukken. Ze was namelijk helemaal hartstikke super blij en enthousiast, want het was namelijk tijd voor haar Secret Santa cadeautje! En ze had niet zomaar een cadeautje moeten maken, nee, het was voor Alison Winter, een van de populairste meisjes van de school. Daar was Olivia best zenuwachtig om geworden, want dat betekende wel dat ze aan een aantal voorwaarden moest doen. Maar Olivia was zeker over haar cadeautje. Ondertussen had ze al de prachtige kerstversieringen in the Great Hall bewonderd en was ze eigenlijk een beetje afgeleid, en had ze niet naar de uitleg van Laila geluisterd. Oeps. Opeens hoorde ze haar naam. Ze schrok eventjes en schoot een stukje overeind. “Ja?” piepte ze onzeker en keek met bezorgde, gefronste wenkbrauwen naar Laila. Had ze iets verkeerds gedaan? Terwijl ze naar Laila keek, merkte ze dat iedereen naar haar staarde. O. Was ze aan de beurt? Ze hoorde Laila kuchen. Ja, ze zou haar cadeautje wel moeten geven…dacht ze. Anders was het heel awkward en ongemakkelijk wat ze nu ging doen. “Goed, oké, uhm…” zei ze met lichtrode wangetjes en zocht naar de ogen van Alison. “Ik heb dus Alison getrokken.” Ze ging met een glimlach staan en bukte eventjes door haar knieën. Ze trok een enorme witte doos onder haar stoel vandaan en wankelde een beetje toen ze naar Alison liep. Ze zette de doos op de knieën van Alison en opende de doos zo, dat ze erin kon kijken. Toen ze de doos opende, kwamen er tien cakjes tevoorschijn. De cakejes zelf waren groen van kleur, dit was slechts kleurstof, naar het huis van Alison. Op de tien cakjes stond een letter, en op eentje een hartje, waardoor er stond “ALISON’ ‘hartje’ ‘NYX’. “Ik heb een beetje hulp van de huiselfen gehad, ze willen je best helpen in ruil voor Dreuzel schoonmaaktechnieken” zei ze stralend en wees de cakejes aan “De bovenste vijf zijn met suiker, bij de onderste vijf heb ik de suiker weggelaten en extra vanille toegevoegd zodat het toch lekker zoet is. Ik dacht omdat je misschien graag op je gewicht let enzo…en zo niet, dan moet je ze lekker door elkaar eten.” Met een glimlachje keek ze Alison aan. “Merry Christmas, Alison.” Met die mededeling ging ze terug naar haar plekje, benieuwd wat de rest haar zou geven.

Met een glimlach keek Laila toe hoe Olivia haar cadeautje had gepakt en aan Alison had gegeven. Ze wist dat Olivia er veel tijd in had geschonken, en ook al had ze een beetje rattengif bij Alison mogen doen, ze vond het fijn dat haar cadeautje gewaardeerd werd. Nu was het tijd voor Alison om haar cadeautje te geven. Laila slikte een hatelijke opmerking in en keek naar Alison, die scheen te twijfelen. Ze trok haar wenkbrauwen op. Alison stond op en kwam naar haar toegelopen. Ze fronste haar wenkbrauwen…was Alison haar secret Santa? Ze slikte eventjes toen Alison voor haar stond en keek haar aan met een neutrale blik. Alison drukte een neutrale zwarte doos in haar handen, vertelde dat ze een keer had gezegd dat ze het wilde hebben. Ondanks dat ze Alison op dit moment kon schieten, was ze toch nieuwsgierig naar wat er in de doos zat. Misschien een stemvervormer, of een drankje dat een andere stem aannam? Nieuwsgierig haalde ze de bovenkant van de doos eraf en vond een zwarte stof tussen de papiertjes. Voorzichtig pakte ze hem beet en haalde hem uit de doos. Haar adem stokte eventjes. Het was een prachtige jurk, precies haar smaak, en inderdaad, ze had inderdaad een keer gezegd dat ze hem wilde hebben, maar dat ze hem nooit kon betalen. Afwezig staarde ze eventjes naar beneden, maar zo dat de rest het niet kon zeggen. Door deze prachtige jurk miste ze Alison alleen maar nog meer. Laila vermande zichzelf en legde de jurk terug in de doos. “Dankjewel…” zei ze en schraapte haar keel “Hij is prachtig.” Het liefste had ze opgestaan en naar Alison gerend, haar omhelsd en haar zo erg bedankt. Maar dat ging nu niet. “Jij ook een fijne Kerst.” Laila perste er een zuur glimlachje uit. Al gauw pakte ze haar eigen lootje en keek ze naar Ione Laguna. “Ik heb jou getrokken” zei ze met een glimlach en ze haalde een groot, groen gekleurd cadeau tevoorschijn. Ze liep naar Ione toe en zette het op haar schoot. In het cadeau zat een mandje, gekleurd met de afdelingskleuren van Huffelpuf. In het mandje zaten allemaal leuke dingetjes: snoepjes voor de kat van Ione, verschillende wetenschappelijke tijdschriften, magische snoepjes voor Ione zelf en wat lekkere shampoo en douchegel en, natuurlijk, een magische haarverf, die haar haren tot drie keer langer in de gewenste kleur zouden laten “Ik wist niet goed wat ik je moest geven, dus ik dacht van alles wat vind je misschien wel leuk” zei Laila met een stralende glimlach “Fijne Kerst!”