A year long{Open}

Hij had een vast ritme met vaste plaatsen om te zijn. De tijden konden verschillen, de plaatsen iets minder. Het punt was namelijk dat in alle tijd dat hij hier was, Charlie de beste plekjes op alle plekken had ontdekt. De bank in de grote hal, de beste hal in general, de leukste lokalen, én de beste stoel in de Common Room. Omgedoopt tot 'Nuwanda's Nest' vanwege zijn bijnaam en omdat het cool klonk. Over het algemeen was de stoel leeg, wee degene die er in zou zitten wanneer hij dat wilde. Wee dat kleine meisje daar.

Zonder waarschuwing tilde hij haar op, ogenschijnlijk zonder moeite, en legde haar op de bank. Niet per se zachtzinnig, niet per se ruw, gewoon als een soort taak. Daarna nam hij plaats in de stoel en pakte de krant die ernaast lag. Het haardvuur knapperde zachtjes terwijl hij hem opensloeg. Ritme, belangrijkste van allemaal. Een vast ritme.

Er leek hem niets verweten te worden. Gelukkig maar want anders zou hij zich met de widget witch, aka widget, moeten gaan bemoeien. Er was niet veel waar Charlie minder zin in had, dus liet hij haar starende blik voor wat het was, en las verder in het artikel over het ministerie. No way dat hij ooit zou laten blijken aan zijn vader dat hij zich ervoor interesseerde, maar hij kon het niet laten de stukken te volgen. Voor de clue echter duidelijk werd, was zijn krant verdwenen.

Verbaasd keek hij op, en met een verslagen zucht zag hij dat het meisje de dader was. Ze had zijn krant op de bank gegooid. Even overwoog Charlie om zijn staf te pakken en het ding terug te toveren, maar erg veel zin had hij niet. Ook opstaan was teveel moeite. Dus hij wierp nog eens een dodelijke blik naar het meisje, en pakte toen het volgende leesvoer van de stapel. Een girls magazine, party.

Hij was serieus aan het lezen, toen hij de blik van een andere Gryffindor opving en haar zag lachen. Meteen trok hij zijn wenkbrauw op, en gooide het tijdschrift door de kamer heen op haar hoofd. Hij was een quidditch speler, hij kon gooien. Bovendien was het te leuk om te reageren op dramatische reacties van andere mensen.

Even kon hij tevreden kijken hoe het ding haar raakte, en maakte de gast er een show van om zijn vuist in de lucht te steken en "Score!" Te roepen waardoor iedereen zijn pracht van een worp kon aanschouwen. Dat het met een damestijdschrift was maakte niet heel veel uit.

Daarna echter kreeg mevrouw praatjes, en werd hij bevolen haar te helpen met het huiswerk. Hoe subtiel. Toch was hij niet per se in een kwade bui, en zuchtte enkel verslagen. "Goed goed, waar gaat het over?" Hij was de kwaadste niet, tegen mede-gryffindor mensen dan.

Right, het bleek wisseldrank te zijn wat ze niet snapte, en haar blik maakte hem wel duidelijk dat het inmiddels wel op het punt 'oh my word dit wordt m'n dood' zat. Vandaar dat hij opstond uit zijn stoel om die in te ruilen voor de - veel minder comfy - stoel bij de tafel, en het boek aanpakte. Ondertussen stelde het meisje zich voor, en al lezend knikte Charlie. "Weet ik, je bent oke in vliegen," Naar zijn mening dan, en het was best een tijdje geleden dat hij het had gezien dus misschien was ze nu heel slecht, of juist heel goed.

Na even snel doorgelezen te hebben legde hij het boek neer en keek Savannah aan. "Dus, wat moet je precies in het opstel zetten, denk je?" Waarschijnlijk had de leraar dit niet laten vallen, maar misschien had ze zelf een idee. Hij ging natuurlijk niet alles voorkauwen.

De meid leek blij te zijn toen hij melde dat ze prima kon vliegen, en hij kon het haar niet per se kwalijk nemen want complimentjes waren leuk om te krijgen, en bovendien gaf Charlie ze sporadisch weg. Dit was dan ook meer een feit dan compliment geweest, maar dat was een detail.

Inmiddels had ze hem verteld wat er zoal in het ding moest, en had hij geknikt dat hij het begreep. "Nou, het is zoals de naam al zegt wisseldrank," Begon hij, en rekte zich eens uit. Het zitten in zijn stoel had hem stijf gemaakt. "Als in, wisselen van het ene persoon naar het andere, en daar kan best wel wat in misgaan, denk je niet?" Hij keek haar verwachtingsvol aan, zij mocht voorbeelden noemen want anders zei ie teveel voor.