Alle tafels vlogen door de lucht terwijl ze deze al lachend aan de kant zette. Na lang rond zoeken had ze een drumstel en een keyboard weten te fiksen en natuurlijk haar eigen microfoon, die zweefde en versterkers. Vandaag was het vijf oktober en dus de dag van de audities. Ze had niet veel gehoord na het ophangen van haar flyers, maar verwachtte wel dat er mensen op af zouden komen. Ze was benieuwd wie allemaal. De laatste tafel stapelde zich op de andere, waardoor het nu een stuk ruimer was. Ruimte om wat te dansen, te zingen, te drummen, gitaar te spelen en voor de keyboard en basgitaar. Ze vond het maar wat mooi. Thuis had ze haar eigen vriendinnenbandje gehad, maar dat was nooit serieus geweest. Daarbij hadden haar vriendinnen thuis ook altijd willen zingen, maar die klonken zo vals. Het waren tevens muggles waar ze dan ook niet teveel mee om had mogen gaan van haar pleegmoeder en vader. Catherine zette nu de drumstel en keyboard klaar en ook haar eigen zangmaterialen. Nu hopen dat de basgitarist, en gitaarspeler(s) hun eigen instrumenten hadden. Catherine liep naar de versterkers toe en zette deze aan, gevolgd door haar microfoon. "Test, test!" En ja hoor, haar stem galmde door het lokaal heen. Wat ook hopen was, was dat dit lokaal wel gebruikt mocht worden. Anders kon ze wel eens in de problemen komen met de professoren.

Band of Hogwarst please!

De flyers hadden door de hele school gehangen, en hoewel vele gesneuveld waren in zijn attempts Darcy ermee te beplakken had ook Charlie de tekst gelezen en was het idee zijn hoofd in geslopen. Het was eigenlijk niet eens zo gek, muziek was cool, hij was er niet slecht in, en het zou zijn vader nog meer de kast opjagen. Wat zou er dan voor hem op tegen zijn om naar de auditie te gaan? Het was niet alsof hij ooit problemen had met afgewezen worden, dan zette hij gewoon wat harder door. Vandaar dat hij op aangegeven tijd op de juiste plek was, en met de tas lazy over zijn schouders gegooid het lokaal in slenterde. "Gegroet," Was zijn woord, terwijl hij verder paradeerde, en al even glimlachte bij het aanzicht van het drumstel. Nyx zou wel gitaar willen doen, en om hem dan ook gitaar te laten doen was qua rivaliteit misschien uitermate gevaarlijk, drummen kon hij ook wel, en anders waren zingen en sax nog een optie. Kansen genoeg de auditie te acen dus.

En het lokaal was eindelijk klaar. Met een grote glimlach wachtte de blondine tot er mensen kwamen. De eerste die kwam was een jongen van Gryffindor. Hij begroette haar en meteen stapte Catherine met grote stappen op hem af en stak haar hand uit. "Welkom! Leuk dat je er bent!" Zei ze glimlachend. Toen zijn blik op het drumstel viel werd haar glimlach groter. "De drumstel, dus?" Vroeg ze. Nog voor Catherine zichzelf voor kon stellen kwam er nog een jongen bij. Hij was van Slytherin en had een gitaar bij zich. "Welkom! Mijn naam is Catherine, trouwens," zei ze. En toen kwam er nog een meid bij, al was zij ietwat boy-ish in haar ogen. Maar dat maakte niks uit, al had ze er wel haar vraagtekens bij. Ze was vooral mooie, sexy meiden gewend. Maar ze had een gitaar bij zich en dat maakte het oké. Een gitarist hoorde ook niet per se hot te zijn in haar ogen. "Nog een gitarist! Wat leuk! Welkom, mij naar is Catherine," stelde ze zichzelf voor aan de meid. "Ik heb voor iedereen het zelfde liedje gekozen, om te horen hoe jullie klinken en vooral ook hoe we samen klinken," zei ze. In dit liedje kwam alles voor wat er was, drum, gitaar (lead en ritme), keyboard en de bas. Op elk briefje stond wat de gene nodig had. Ritme akkoorden, lead akkoorden voor de gitaristen, wat er nodig was voor bij het drummen, de keyboard en ook de akkoorden voor bij de bas gitaar. Keyboard en basgitaar was er alleen nog niet. "Jullie mogen samen uitvechten wie de lead en ritme doet," zei ze tegen de jongen van Slytherin en het mannelijke Slytherine meisje. Vervolgens gaf ze haar blaadje aan de Gryffindor jongen en las zijzelf de songtekst nog eens door. "We kunnen dit nu wel even doornemen tot de mogelijke basgitarist en keyboard speler ook aanwezig is," zei ze. Ze gingen coveren, dus het hoefde totaal niet te kloppen met het originele nummer, zolang het maar goed klonk. Hun eigen nummers zouden wel komen als het ook echt goed zou gaan uitpakken.

Lyrics:

Ze leken nu wel een beetje vol te lopen, wat het een stuk beter maakte. Charles gooide een beetje lazy zijn stokjes in de lucht en ving ze weer op achter zijn rug terwijl het meisje begon te praten. Ze liep in zijn richting terwijl de gitaristen geinstrueerd werden het zelf uit te vechten wie lead en ritme deed, hij grinnikte hierbij, had hij geen last van met z'n drum. Hij keek met dezelfde glimlach naar het briefje, en knikte eens. Dit zag er niet lastig uit, geen te lastige shuffle en eigenlijk vooral steady ritme. Dat kon 'ie wel. Charlie knikte dan ook, en strekte zijn rug. Beginnen dan maar?