High hopes - Leo Xiaoyu

The sky grew darker, painted blue on blue

Zodra de stenen muur zich voor haar ogen opent bedenkt Ravenna zich hoe vaak het nog zal gebeuren dat ze deze ruimte betrad. Haar opleiding zat er bijna op en zo ook de tijd die ze in het kasteel had. Zuchtend stapt ze de ruimte binnen waar niemand te bekennen was, Natuurlijk was er niemand het was al wat later in de avond en de meeste mensen waren in hun eigen kamers te vinden. Een paar hielden het vaak uit om tot laat op te blijven. Gelukkig voor haar kon ze vaak wel laat nog door het kasteel sneaken, tenminste in hun eigen vertrekken wel. Normaal gesproken werd ze namelijk altijd betrapt door een van de head boys of girls van slytherin.

Ravenna haalde haar slanke vingers door haar donkerbruine golvende haar en liet zichzelf op een van de lederen banken glijden en wierp een blik naar achteren naar de deur, ze had afgesproken met haar zus maar zoals gewoonlijk nam zij de tijd weer eens niet zo nauw. Een lichte glimlach sierde rond haar lippen, ze vroeg zich af wat ze zonder haar had moeten doen hier. Robin was wel de eerste persoon geweest die het leven een stuk leuker maakte. Het zou haar ook niks verbazen als Robin helemaal niet op kwam dagen ze zal wel weer eens door het kasteel aan het zwerven zijn of op haar bed liggen.

Om de tijd te doden haalde Ravenna een boek tevoorschijn uit haar tas en opende deze. Zoals gewoonlijk liep ze weer eens achter met haar studie maar ze haalde goede cijfers dus heel erg dramatisch was het niet dat ze achterliep.