You remind me of her. [&LILITH MORRIS]

Onderwerp: You remind me of her. [&LILITH MORRIS] do sep 22, 2016 8:32 pm

Het begon tegen de avond te lopen. Aiden had net gegeten en was direct naar boven gegaan om nog wat huiswerk te doen. Hij had voor de rest toch niet al te veel meer te doen en had geen zin om het buitenterrein te gaan verkennen. Normaal gezien zou hij wel in zijn voor een avontuur, maar hij voelde zich niet echt lekker en daarom had hij besloten om al vroeg naar zijn dorm te gaan. Dat wilde echter niet zeggen dat hij ging slapen. Hij zweerde dat als hij nog één wakker zou worden van geschreeuw dat hij diegene persoonlijk in elkaar ging slaan. Het was al erg genoeg dat hij roommates had, laat staan dat het dan ook nog zo’n exemplaren waren. Hij zuchtte even. Waarom moest hem dat dan ook overkomen? Hij kon niet wachten tot hij in de vakanties naar huis mocht gaan. Dan zou hij zijn kleine zusje Amy weer zien. Amy was nog te jong om naar Hogwarts te gaan, maar wilde wel altijd de verhalen van haar grote broer horen. Eer dat Amy naar Hogwarts mocht gaan zou hij al afgestudeerd zijn. Hij glimlachte bij het idee dat zijn zusje hier terecht zou komen. Ze zouden goed zorg voor haar nemen. En als ze dat niet deden dan kwam hij hier persoonlijk naar terug. Aiden keek nog één laatste keer naar zijn opstel, werkte een paar woorden af en gooide toen achteloos zijn veer neer. Hij had zijn gewaad en andere kledij weer omgewisseld voor zijn favoriete kledingcombinatie: een driekwart short en een grijs-zwarte hemd. Aiden draaide zijn hoofd om toen hij het portret open hoorde gaan en keek op toen er iemand binnenkwam. De verschijning liet hem lichtjes glimlachen omdat ze hem deed denken aan Amy. Dat was dan ook zijn eigen zwakte: jonge kinderen op Hogwarts.

Onderwerp: Re: You remind me of her. [&LILITH MORRIS] vr sep 23, 2016 9:54 pm

Natuurlijk was ze weer aan het lezen, wat had je verwacht? Lilith had zodra ze kon haar boek opengeslagen (wat tijdens het eten was) en had aan een stuk door gelezen, terwijl ze afwezig op een wat druiven knabbelde. Ze had een koekje meegenomen en was op weg gegaan naar de commonroom, waar ze nog aan haar huiswerk zou gaan, mocht ze nog even tijd hebben. Waar ze echter niet op had gerekend was dat ze al lezend de verkeerde kant op was gelopen, en ze had er lang over gedaan de weg weer te vinden. Ze was lichtelijk chagrijnig en gefrustreerd, maar vooral had ze graag een kaart gehad van het reusachtige gebouw. Ondertussen had ze wel kunnen lezen, wat op zich best prima was. Aan de andere kant had ze geen idee hoe laat het was, aangezien haar horloge net die dag was stukgegaan. Na eindelijk de weg te hebben gevraagd was ze onderweg naar de toren, waar ze eindelijk zou kunnen gaan zitten. Maar ze was er nog lang niet. Natuurlijk moest ze eerst nog van die trap afvallen. Met een zachte bons knalde ze op het hout, en een zachte vloek ontsnapte haar lippen. ''Gobshyte,'' Het was niet het netste woord in het Gaelic waar ze mee opgevoed was, maar op dit moment maakte het haar niet veel uit. Ze pakte langzaam haar tas en maakte met voorzichtige stappen haar weg de trap op naar boven. Toen nog een raadsel oplossen, natuurlijk. ''What has many Keys but can't even open a single door?'' Lilith trok een wenkbrauw op. Was dat alles? Dat was een simpel raadsel. ''Een piano,'' Spark ze hardop, terwijl ze even haar geschaafde knieën masseerde. De deur zwaaide open en de klopper zij nog iets wat ze niet hoorde, en Lilith liep lichtelijk strompelend de Commonroom in.

Lilith Morris

» Lilith Morris
» Don't take candy from a stranger, my dear. [&LILITH MORRIS]