Nadat hij al enkele uren in een coupe zat, met wat anderen studenten van de afdeling Ravenklauw begon hij wat weg te dromen. Zijn gedachte waren verzonken in het aankomende school jaar, het jaar waar de examens zouden plaats vinden en waar je moest nadenken wat voor beroep je zou willen doen. Hij zuchtte nu al, er was zoveel keus en hij vond zoveel leuk. Er is gewoon geen beginnen aan, ondertussen tikte de regen zachtjes tegen de ruiten van de trein die schommelend over het spoor reed. In de verte zag hij het typische Engelse landschap met het typische Engelse weer. Van de zomer hebben ze wel enkele dagen echt mooi weer gehad, maar toen zat hij thuis. Time flies when you are having fun. Over een paar uur zou de trein zijn eindbestemming al bereiken, Hogwarts. Dertig jaar geleden is er de slag om Hogwarts geweest en daardoor is het uiterlijk wel wat veranderd. abrupt werd hij terug getrokken naar de realiteit. De vrouw met het karretje voor de lekkernijen klopte op het raampje van de coupe, wil je ook wat van de kar? Na al die uren in de trein had hij wel zin gekregen in een chocolade kikker, zodoende bestelde hij die. Je moet er mee oppassen want ze willen nog wel eens ontsnappen. Hij plofte weer neer naast zijn mede studenten bij het raam, de studenten waren druk aan het praten over de laatste wedstrijd Quidditch. Jace keek uit het raam en zag de lichten van Hogwarts al opdoemen tussen de bergen en kreeg dat warme vertrouwde gevoel in zijn maag. Hij was thuis.