Butterfly [+Chloë]

Het was weer eens één van die momenten dat Olivia een beetje vrije tijd had. Die momenten waren dit jaar nog niet veel voorgekomen. De leerkrachten voerden het tempo op, de stof die de leerlingen moesten leren was moeilijker dan ooit en het huiswerk was een berg waar Olivia zich af en toe geen raad mee wist. Tot nu toe had Olivia het redelijk bijgehouden, en was ze ook bij, en dat betekende dat ze op dit moment eventjes kon genieten van een dosis vrije tijd. Het was september, dus het zonnetje scheen nog lekker en dat was voor haar een prima excuus om haar vrije tijd buiten te besteden. Ze vond het heerlijk om eventjes lekker naar buiten te gaan en te genieten van de zon op haar gezichtje. Olivia kon heel erg genieten van die kleine dingetjes in het leven en het was daarom dat ze ook met een brede glimlach op haar gezicht het terrein van Hogwarts op liep, om eens lekker te genieten van de buitenlucht.

Ze besloot naar het meer te gaan. Omdat het meer, natuurlijk, aan het water was, zorgde een koel briesje ervoor dat het niet zo overheersend warm was, maar dat de temperatuur buiten aangenaam was. Toen ze aan de rand van het meer stond, haalde ze eventjes diep adem en snoof de frisse lucht op. Luid ademend ademde ze weer uit en keek om zich heen. Olivia ontdekte een paar mooie bloemen aan de rand van het meer en ze besloot er naar toe te lopen, om ze te plukken. Terwijl ze zachtjes aan een liedje aan het neuriën was, was ze de bloemen aan het plukken. Misschien zou ze ergens een vaas vandaan kunnen halen, en de bloemen dan mooi aan haar bed kunnen zetten? Dat zou haar slaapkamer best een beetje opleuken, het was namelijk een beetje eenzaam, omdat ze nog geen roommate had. Olivia had een hekel aan alleen zijn, maar het was niet anders. Ze kon moeilijk opeens een persoon tevoorschijn toveren. Misschien was er wel een spreuk voor, maar die had zij nog niet geleerd.

Na een paar bloemen geplukt te hebben, hield ze de bos in haar handen vast. Ze had al een mooie bos verzameld. Misschien kon ze aan de andere kan van het meer nog wat zoeken? Met een glimlach op haar gezicht liep ze verder. De zon scheen warm op haar gezichtje en ze kon het niet laten om heel eventjes haar ogen te sluiten. Met haar ogen gesloten liep ze over het terrein, totdat ze opeens een obstakel voelde. Doordat ze natuurlijk nu niet kon zien waar ze liep, liep ze tegen iemand aan en boem, Olivia viel op de grond. Ze viel op haar kont en de bloemen fladderden door de lucht. “Oooooh sorry!” piepte Olivia tegen het meisje waar ze tegen aan had gebotst en stond vliegensvlug op, om het meisje haar excuses aan te bieden. “Ik heb je toch geen pijn gedaan?”

“Rustig maar, ik denk dat de klap wat harder voor jou aan kwam.” Dat de klap bij Olivia hard was aangekomen was een understatement, want Olivia was inderdaad op de grond gevallen. Maar ze was een rasechte Hufflepuff, dus ze was meer bezorgd om het toedoen van het meisje waarover ze was gevallen, dan om zichzelf. Gelukkig leek het meisje ongedeerd. Dat was voor Olivia het belangrijkste, want ze vond het niet leuk om mensen pijn te doen. Doordat ze op de grond was gevallen, waren alle bloemen op de grond gevallen. “Je hoeft echt niet- o my God, dankje” zei ze dankbaar, toen het meisje de bloemen begon op te rapen en aan haar teruggaf. Met een stralende glimlach keek ze het meisje aan. Dat was wel heel erg lief! Ze had het meisje nog nooit eerder gezien, misschien kwam ze wel uit een andere afdeling? Olivia had geen idee, maar als dat zo was, dan was het vooroordeel dat mensen uit andere afdelingen niet aardig waren heel erg overrated.

“Ga je je kamer versieren ofzo? Ze zien er best wel mooi uit.” Nogmaals glunderde Olivia van het compliment. “Dankjewel, ik heb ze langs de waterkant gevonden. Het leken mij niet heel erg oude of belangrijke bloemen, dus ik besloot ze maar te plukken.” Olivia draaide eventjes van het meisje weg en wees de plek aan waar ze de prachtige bloemen had gevonden. Vervolgens draaide ze weer terug naar het meisje. “Ik ga denk ik inderdaad mijn kamer ermee versieren. Ik slaap nog helemaal alleen en er zijn dus geen andere meiden op mijn slaapkamer, dus ik denk dat het leuk is om mijn kamer een beetje te versieren, om het saaie stuk er een beetje af te halen.” Ze haalde eventjes haar schouder op en streelde eventjes over het blad van een van de bloemen. Toen stak ze haar hand uit naar het meisje, waar een mooie bloem inzat, als teken van vriendschappelijke poging. Als het meisje de bloem aan zou nemen, dan wist ze dat het goed zat.

Met nieuwsgierige ogen keek ze het meisje aan. “Ik ben Olivia trouwens, en je mag deze bloem best hebben” zei ze met een vrolijk gezichtje “En jij bent?”

Olivia was blij dat het meisje, dat zich voorstelde als Chloë Miller en Head Girl van Gryffindor bleek te zijn, blij was met haar bloem. Ze glimlachte vrolijk naar het meisje. “En er komen vast snel meiden bij je op de kamer slapen, het is pas het begin van het schooljaar.” Olivia knikte en haalde haar schouders op. “Ik hoop het maar, ik vind het heel erg ongezellig om in mijn eentje te zitten.” Olivia glimlachte naar Chloë en sloeg eventjes haar ogen ten hemel. “Sommige mensen hebben echt vaak en regelmatig tijd voor zichzelf nodig, en dat heb ik soms ook wel nodig, maar ik vind het gewoon super fijn om onder de mensen zijn. Hier kan ik al heel blij van worden.” Daarmee doelde ze op het gesprek dat ze nu met Chloë aan het voeren was. Olivia bekeek rustig eventjes een voor een de bloemen die ze had geplukt. “Ik weet eigenlijk helemaal niet of ik deze mocht plukken” bekende Olivia tegenover Chloë “Maar ze stonden random op het terrein, dus ik wilde ze graag meenemen…maar ik heb er eigenlijk helemaal niet over nagedacht dat ze misschien niet geplukt mochten worden.” Ze lachte eventjes hardop. Nou ja, als het niet zou mogen, dan zou ze het snel genoeg horen, right?”

“Dus Chloë,” zei Olivia en keek het meisje met grote en nieuwsgierige ogen aan “Heb je een beetje een leuke vakantie gehad? En ben je blij om weer op Hogwarts te zijn, of had je liever nog een paar weken vakantie gehad?” Ze grijnsde haar witte tanden bloot. Naar Hogwarts gaan was fijn, maar Olivia miste haar ouders en haar zusje vaak wel heel erg. Ze vond het leuk om dingen met hun te gaan doen.