Wil je buttons ruilen? Stuur dan een PM met jou button en de link van je forum naar Nyx. Jou button zal tussen onze buttons komen te staan met een link naar jou site. In ruil hiervoor verwachten wij ook dat onze button op jou site komt te staan.
---------------
Expecto Patronum staat onder leiding van het team, de layout is gemaakt door Nyx Xiaoyu. Harry Potter zelf behoort toe aan J.K Rowling. Karakters en dergelijke dienen niet zonder toestemming gebruikt te worden. Alle afbeeldingen die gebruikt zijn op dit forum behoren toe aan hun rechtmatige eigenaren. De punten tellers komen van Savage Themes op tumblr.
Hogwarts ID Schooljaar: Seventh year Leeftijd: 18 Partner: You got two black eyes from loving too hard
Onderwerp: Some time off za okt 29, 2016 7:39 pm
The bottom is not the lowest we get
De maan was al zichtbaar door de sluimerwolken heen terwijl de zon langzaam begon te dalen totdat deze zou verdwijnen achter de horizon. Ondanks de zon een warmuitziende gloed creëerde stond er een fikse harde wind die ervoor zorgde dat het waterkoud was. Gunner liep door de straatjes van Hogsmeade op weg naar the three broomsticks. Overal brandde gezellige geeloranje lichtjes in de huisjes van de tovenaars en heksen. Zijn handen waren verstopt in de zakken van zijn lange wollen jas terwijl de bruine haren van de zevendejaars flink door de war werden gehaald door die harde wind. Inmiddels stond het al alle kanten op, al had het goedstrijken ervan niet bepaald zin aangezien de wind het dan toch weer zou verpesten. Met zijn kaken op elkaar geklemd van de kou duwde Gunner de deur van het café open waardoor een warme gezellig sfeer hem tegemoet kwam. Het was een stuk warmer in het café waardoor de Duitser zijn spieren meteen lichtelijk ontspanden, nog verkrampt door de kou die ze net hadden moeten doorstaan. Het was heerlijk om gewoon even ertussenuit te kunnen, het constant tussen de boeken zitten en überhaupt leraren zien kwam hem gewoon zijn neus uit. Hij hing zijn jas aan de kapstok die zich bij de deur bevond en liep in de richting van een klein openhaardje die in de hoek brandde, en dus zorgde voor de warmte. Hij ging zo wel iets te drinken halen, eerst even opwarmen.
Hogwarts ID Schooljaar: Seventh year Leeftijd: 18 years old Partner: Catch my heart and I'll be yours.
Onderwerp: Re: Some time off zo okt 30, 2016 8:48 pm
Candice keek met een lichte gefrustreerde blik naar de man die bleef aandringen om iets van hem te kopen. Als ze in een winkel gestaan had, zou ze vriendelijk geweigerd hebben en weg zijn gegaan, maar deze man versperde haar constant de weg en ze durfde er niks van te zeggen. Ze had niet bepaald haar warmste jas aangetrokken en daar had ze nu ontzettend veel spijt van, want ze had het echt ontzettend koud. Haar vingers begonnen al blauw te zien en Candice zelf moest haar kaken op elkaar klemmen om niet te gaan klappertanden. De man leek het niet eens in de gaten te hebben of hij wilde het niet in de gaten hebben, want hij bleef maar doorgaan over het zogenaamde feit dat zijn product zo goed was en dat ze het echt een keertje moest gebruiken, dat het een schande zou zijn als ze deze kans zou laten schieten en dat ze gewoon ondankbaar was als ze verder zou wandelen. Candice kon het dan nog wel hebben dat hij haar aansprak en dat hij haar tegen wilde proberen te houden met woorden, maar het werd een ander verhaal toen hij opeens zijn hand op haar schouder legde en hard in haar schouder kneep. Candice voelde de angst door haar lichaam gaan en voor even veranderde het gezicht van de man naar die van haar vader. Een plotselinge reflex schoot door haar heen en ze hief haar hand op zodat zijn arm van haar weggeslagen werd. Ze draaide zich om en begon te rennen, horende dat de man haar scheldwoorden achterna riep. Maar ze bleef rennen. Ze zag het café in de verte al opdoemen en wist dat ze veilig zou zijn als hij haar achterna zou komen. Het deed haar ontzettend denken aan alle keren dat ze had proberen te ontsnappen van haar vader. Ze opende de deur en ging naar binnen. Ze was inmiddels al wat opgewarmd van het rennen, maar haar handen waren er niet al te best aan toe en snel liep ze in de richting waar ze iemand anders ook zag zitten. Ze had geen idee of hij van Hogwarts was en herkende hem ook niet bepaald. Ze zorgde er in ieder geval voor dat ze genoeg ruimte tussen hun hield en hield toen haar ijskoude vingers in de richting van de open haard terwijl haar ademhaling moeizaam uit haar mond kwam.
▲
Gunner Jäger
Slytherin
Aantal berichten : 149
IC posts : 80
Hogwarts ID Schooljaar: Seventh year Leeftijd: 18 Partner: You got two black eyes from loving too hard
Onderwerp: Re: Some time off zo okt 30, 2016 11:22 pm
The bottom is not the lowest we get
Zijn blauwe ogen waren gefocust op het knetterende, maar in bedwang gehouden vuur wat zich voor hem bevondt. Zijn voorkant was inmiddels al lekker warm geworden, zijn rug daarentegen was nog ijskoud. Nog geen enkele minuten later ging de deur van het café open waardoor je een belletje hoorde ringelen. Als gevolg keerden enkele hun hoofden om, inclusief hemzelf. Er kwam iemand binnen die er aardig bleek uit zag, door de kou gokte hij, maar buiten adem. Veel aandacht besteedde hij er echter niet aan en draaide zijn hoofd weer naar het vuur voor hem. Niet veel later kwam het meisje naast hem zitten, maar ze zorgde overduidelijk wel dat er aardig wat ruimte tussen hen in bewaard bleef. Haar handen vonden gelijk hun weg naar het vuur terwijl ze zelf moeizaam aan het ademhalen was, alsof ze net een hele marathon had gelopen. Ietwat verward bestudeerde hij haar, ze kwam hem heel vaag bekend voor maar meer ook niet. Zijn hersenen konden hem ook gewoon voor de gek houden. "Heb je net een marathon gelopen of zoiets?" grapte hij en keek der aan om te kijken of het goed zou vallen bij der. Je wist immers nooit wat voor persoon je tegenover je had. Sommige konden namelijk niet eens tegen een klein onschuldig grapje.
Hogwarts ID Schooljaar: Seventh year Leeftijd: 18 years old Partner: Catch my heart and I'll be yours.
Onderwerp: Re: Some time off za nov 26, 2016 9:02 pm
Shit, shit, shit! Nee! Niet nu! Het vuur werd wazig voor haar ogen. Niet dat ze aan het flauwvallen was of zo, maar ze wist dat ze elk moment in huilen kon uitbarsten. En ze wist dat een hyperventilerende aanval ook niet lang op zich liet wachten als ze zichzelf nú niet kon kalmeren. Ze haatte het. Ze haatte dat haar vader haar hier zelfs achtervolgde op Hogwarts. Niet letterlijk natuurlijk, maar telkens als er iets zoals dit gebeurde doemde zijn gezicht op op haar netvlies. Ze wilde dat ze niet meer aan hem kon denken en dat ze hem kon vergeten, maar dat zou onmogelijk zijn. Bovendien kon ze haar moeder niet lang met de man achterlaten. Waarom konden ze hem gewoon niet aangeven? Waarom ging het per se op deze manier? Ze dacht aan haar zusje en slikte. Ze wendde haar blik af van het vuur en maakte de fout door naar de jongen te kijken. Hij had een accent, maar door haar paniek kon ze deze niet plaatsen, evenals het feit dat hij maar een grapje maakte. Ze hoorde het belletje rinkelen en wist dat er iemand binnenkwam. Ze keek over haar schouder naar wie het was, maar gelukkig was het niet de man. De angst dat het echter de volgende keer wél de man was drong zich aan haar op en Candice verwijderde de afstand tussen haar en de bruinharige jongen door aan zijn arm te trekken. Het was meer om zijn volledige aandacht naar haar te trekken dan dat ze echt bescherming in de aanraking zocht; ze wist dat niemand haar kon beschermen tegen haar eigen gedachten. Maar misschien kon hij haar kalmeren. Alles om een hyperventilatieaanval te voorkomen. ‘H-Help me,’ smeekte ze hem. ‘Er zit iemand achter me aan.’ Haar ogen glommen van de tranen en ze keek over haar schouder. Ze voelde dat ze al te weinig zuurstof kreeg en slikte. Dit ging fout. Dit ging helemaal fout!
OOC: "Zijn voorkant was inmiddels al lekker warm geworden." Dat deed je expres xD
▲
Gunner Jäger
Slytherin
Aantal berichten : 149
IC posts : 80
Hogwarts ID Schooljaar: Seventh year Leeftijd: 18 Partner: You got two black eyes from loving too hard
Onderwerp: Re: Some time off wo nov 30, 2016 8:42 pm
The bottom is not the lowest we get
Terwijl hij haar aankeek om te kijken hoe zijn ó zo leuke grap zou vallen bij het onbekende meisje naast hem meende hij tranen te zien opwellen in haar ogen. Was het dan echt zo’n trieste opmerking geweest van hem? Of was er iets anders? Hij zag hoe er overduidelijk paniek op haar gezicht geschreven stond. Bezorgd keek hij haar aan, wat had der zo overstuur gemaakt. “Gaat alles wel goed?” vroeg hij aan der, “Wil je misschien iets te drinken?” vervolgde hij. Misschien kon dat der iets kalmeren. Haar hoofd schoot naar de deur toe toen de bel daarbij rinkelde waardoor Gunners hoofd uit nieuwsgierigheid ook die richting opdraaide, het was gewoon een doodnormaal persoon. Niets bijzonders. De Duitser zette ogen zo groot als maantjes op toen ze ineens alle afstand die tussen hen in zat verwijderde door aan zijn arm te trekken en hij als resultaat helemaal tegen der aangeplakt zat. Verbijsterd keek hij haar aan toen ze begon over dat er iemand achter haar aanzat en hij haar moest helpen. “Ehm” zei hij en moest even nadenken aangezien het nogal onverwachts kwam allemaal. “Ik denk dat je eerst beter even wat kan kalmeren okay? Dan komt het allemaal goed, dat beloof ik je,” zei hij. Hij wist überhaupt niet eens wat er gaande was, dus eigenlijk kon hij niets beloven. Hij wist zelfs niet eens wat hij zou moeten doen als er werkelijk waar iemand achter haar aanzat. “Wat wil je drinken?” vroeg hij, proberend der aandacht af te leiden. Tegelijkertijd rekte hij gewoon wat tijd zodat hij goed na kon denken over wat hij moest gaan doen als er zo ineens een of andere gestoorde gek het café binnen zou komen die haar zocht.