The best place

Hogwarts was thuis. Er was geen plek in de wereld waar ze zich zo op haar plek voelde, zo vertrouwd en zo ontzettend veilig. Ze hield van haar ouders en haar broertje kon best oké zijn, maar Hogwarts was zo anders. De Ravenclaw common room was een droom en de meest comfortabele plek. Heerlijke banken om op te relaxen, genoeg boeken om naar te kijken en te pakken. Het waren niet zoveel boeken als in de bibliotheek, maar genoeg om je even mee te vermaken. Jane zat in normale kleren onderuit gezakt in een sofa te lezen. Het was ontzettend rustig in de kamer omdat het nog middag was en de meeste mensen zaten nog in de les. Zij had momenteel geen les en vond het niet nodig om nu op stap te gaan. Het regende buiten en met een warme kop thee op het tafeltje voor haar, was dit de beste manier om haar middag te spenderen. Dit was de beste plek voor haar om te zijn. Ze mocht dan vaak klagen over de mensen uit Ravenclaw, of alle leerlingen op Hogwarts over het algemeen. Maar ze had er geen echte hekel aan. Ze vond het gewoon heerlijk om te klagen. Natuurlijk waren er mensen waar ze het minder mee kon vinden, maar dat deerde haar niet meer. Nu gaf ze zichzelf de tijd om te genieten van haar paar jaar op Hogwarts, misschien zou ze daarna nooit meer terug komen.

[Alice]

Het voelde fijn en vertrouwd om weer op hogwarts te zijn. Heerlijk genietend van haar vrije uurtjes wilde ze eigenlijk naar buiten, maar de regen maakte dat ze besloot te gaan lezen in de common room van ravenclaw.
Alice loopt de common room binnen, gaat naar de slaapzaal en trekt iets gemakkelijks aan. Voorlopig heeft ze nog geen les, dus vrije tijds kleding kan ze nu wel aan. Ze gaat terug naar de common room en gaat tussen de boeken opzoek naar haar lievelingsboek. Ze heeft het al zo vaak gelezen maar het verveeld haar nooit. Wanneer ze het boek gevonden heeft loopt ze naar de bank voor de haard, tot ze het meisje in de sofa ziet zitten en ze loopt er heen.
"heey", zegt ze voorzichtig als ze ziet dat het meisje aan het lezen is. "Wat lees je?"
Alice probeert de titel van het boek te lezen maar besluit gewoon op het antwoord van het meisje te wachten.

Jane keek op van haar boek toen er een blond harig meisje de common room in kwam lopen. Ze glimlachte even vriendelijk naar haar en ging wat rechter op zitten, zo zat ze er niet echt charmant bij. Haar ouders wezen haar soms op haar houding als ze zat. Ze was iemand met een gerechte rug en een zelfverzekerde uitstraling; maar soms kon ze heerlijk onaantrekkelijk zitten. Maakte haar niet uit. 'Ik lees een boek over astronomie. Lijkt niet heel interessant, maar het gaat over de manen rondom Saturnus.' De meeste mensen vonden astronomie een van de saaiste vakken op school, maar Jane had niets liever. Ze kon dit soort dingen blijven lezen en er over blijven praten. Ze lachte even knullig om haar eigen enthousiasme. Ze dacht het blondemeisje vaker gezien te hebben, dat was niet heel erg gek aangezien ze in dezelfde afdeling zaten. 'Wat lees jij?' vroeg ze aan haar terwijl ze haar thee pakte om hier een slok van te nemen.

'Ik lees een boek over astronomie. Lijkt niet heel interessant, maar het gaat over de manen rondom Saturnus.' astronomie dus.. Het was niet zo dat alice het niet interessant vond, maar ze snapte er gewoon niet zoveel van. In de paar lessen die ze gevolgd had haalde ze alle manen en planeten door elkaar. 'Het klinkt wel interessant' zegt ze lachend naar het meisje, 'maar ik ben er gewoon niet zo heel goed in.'
Toen het meisje naar haar boek vroeg liet ze de kaft even zien. 'Het is een boek met alle verhalen die vroeger aan je werden voorgelezen'. Alice weet nog dat haar moeder haar elke avond een verhaal eruit voorlas, en sinds ze zelf kan lezen leest zij ze ook nog geregeld. Ze heeft ze zo vaak gelezen dat ze de verhalen bijna uit haar hoofd kan. 'Het is mijn lievelingsboek'
Kijkend naar de thee van het meisje wou ze dat ze zelf ook aan iets te drinken gedacht had.
'Ik ben Alice trouwens'

Kort haalde Jane haar schouders op naar het meisje terwijl ze haar benen over elkaar vouwde om wat netter te gaan zitten. 'Kwestie van leren, dat is niet erg moeilijk', zei ze vriendelijk. Veel Ravenclaw, of andere afdelingen vonden Astronomy vaak niet interessant genoeg omdat het weinig met magie te maken had. Je hoefde er niet voor te toveren, alleen maar naar de sterren te staren en boeken te lezen. Prima te doen voor de meeste Ravenclaw, leren was wat ze het beste deden. Leerlingen in Ravenclaw waren niet altijd het beste in het uitoefenen van magie of rare dingen als Divination, waar je naar theeblaadjes moest staren om je toekomst te voorspellen. Maar leren was haar ding. 'Klinkt leuk. Altijd fijn om andere dingen te lezen dan de standaard leerboeken', zei ze met een glimlach, terwijl ze een bladzijde omsloeg. 'Ik ben Jane. Ik heb je wel vaker gezien hier. Je zit in het zesde jaar, toch?'

'Kwestie van leren, dat is niet erg moeilijk'. Ja okay, daar had ze een punt.. als een ravenclaw meisje zou dat toch wel makkelijk moeten zijn. 'Ja dat is ook wel weer zo natuurlijk' antwoord alice met een glimlach. Ze vond het ook leuk om te leren, alles te weten over dingen.
'Klinkt leuk. Altijd fijn om andere dingen te lezen dan de standaard leerboeken' hoorde ze het meisje daarna zeggen. Ze lacht en knikt 'Jazeker, soms vind ik het fijn om eens iets anders te lezen, gewoon voor mezelf'. Voor zichzelf zag ze dit als een soort beloning na al het harde leren.
'Ik ben Jane. Ik heb je wel vaker gezien hier. Je zit in het zesde jaar, toch?'. 'Jane..leuke naam!' antwoord alice met een antwoord. 'Ik zit inderdaad in het 6de jaar'. Wat betekende dat ze al bijna klaar zou zijn..nog 2 jaar...wat is dat snel gegaan. Het lijkt wel gister dat ze hier binnen kwam als een eerste jaars en ze zo zenuwachtig was voor de sorteerhoed.. Uiteindelijk is ze precies uit gekomen bij de afdeling die ze wilde, waar ze zich thuis voelt.
'Ik zie je nooit in mijn lessen.. ik neem aan dat je dan een..5de jaars bent?' hier moest alice gokken.. ze vond jane er niet heel jong meer uitzien.. maar misschien had ze het nu wel mis en zat ze pas in haar 4de jaar.
Ze gaat op de bank zitten die schuin tegenover de zetel staat waar jane in zit en opent haar boek. Ze hield zich voor dat ze nog even zou gaan lezen voor straks alle andere leerlingen binnen kwamen en het hier een stuk drukker zou gaan worden.

Jane luisterde naar Alice terwijl ze zo schoof dat ze comfortabel op haar benen kon zitten. Ze had gelijk dat ze uit het zesde jaar kwam, dat kwam ook omdat ze een aantal andere studenten uit het zesde jaar kende. 'Ik zit inderdaad in jaar vijf', zei ze met een vriendelijke glimlach toen Alice het aan haar vroeg. Het was ontzettend behaaglijk en comfortabel in de common room. Vaak vroeg ze zich af hoe dat er bij andere afdelingen uit zou zien. Ze wist van verhalen dat de Gryffindor common room uitzonderlijk gezellig was, nu was rood een iets warmere kleur dan blauw; de Slytherin common room scheen een killere plek te zijn omdat dit zich ook in de Dungeon bevond, maar misschien paste het bij hun image? Even kort gingen haar ogen naar de boekenkast in hun common room. 'Lees je veel voor je plezier?' vroeg ze aan Alice. Het was zo stereo-typerend dat Ravenclawers allemaal van lezen en leren hielden; maar het klopte voor vele wel. Jane hield ook van lezen en het omringt zijn door boeken, misschien niet zo zeer van lezen.

Jane veranderde van houding terwijl ze aan het vertellen was, waarschijnlijk wilde ze wat comfortabeler zitten. Na haar verhaal gingen Jane der ogen kort naar de boekenkasten in de common room. 'Lees je veel voor je plezier?' vroeg jane aan haar. "Jazeker, ik probeer elke dag iets voor mijn plezier te lezen, naast alles wat ik moet lezen en leren voor school" antwoordde ze met een glimlach. Lezen voor haar plezier maakte dat ze zich kon ontspannen, even vergeten wat er om haar heen was en helemaal opgaan in het verhaal. Soms, als ze heel erg in het boek zat, leek het net alsof ze zelf deel van het verhaal was. "En jij? lees jij veel voor je plezier?". Voor haarzelf klopte het stereo-type ravenclaw wel, ze houd van lezen en leren, maar dat geld niet voor alle mensen die in ravenclaw ingedeeld werd.

Met een glimlach knikte Jane naar Alice op de vraag of zij ook las voor haar plezier. 'Jazeker, ik ontmoet maar weinig Ravenclaw die niet van lezen houden; ze zijn er vast, maar dat zijn niet echt mijn vrienden', zei ze met een lach. Het was een van de dingen die je precies zou verwachten bij een Ravenclaw, maar het was geen naar stereotype, juist heel logisch. Jane zou niet weten wat ze anders met haar vrije tijd moest doen. Zeker op Hogwarts hadden ze geen toegang tot tv of internet, hoe ging je dan ooit al die tijd vullen? Kort onderdrukte ze een gaap en nam een slok van haar thee. 'Ik denk dat lezen voor je plezier heel bevrijdend kan zijn uit de dagelijkse sleur van dingen', voegde ze er schouderophalend aan toe.

'Jazeker, ik ontmoet maar weinig Ravenclaw die niet van lezen houden; ze zijn er vast, maar dat zijn niet echt mijn vrienden antwoordde jane op haar vraag of zij voor haar plezier las. Alice kon niet anders dan het met haar eens zijn. Niet dat ze veel vrienden had, maar ze snapte wel wat jane bedoelde.
'Ik denk dat lezen voor je plezier heel bevrijdend kan zijn uit de dagelijkse sleur van dingen' ging jane verder nadat ze een slok van haar thee genomen had.
"Dat vind ik wel. Het gebeurd vaak dat ik niet lekker in mijn vel zit en dat een boek ervoor zorgt dat ik me beter voel." Antwoord ze met een glimlach. Een boek liet haar even vergeten waar ze was. Ze kon zich soms zo verliezen in een boek dat het leek alsof zij de hoofdpersoon was.