Trillend en met een uitgestoken tong liep Laila over de gang, de gang die zou leidden naar de slaapkamers van de Slytherin meiden. Voorzichtig deed ze stapje voor stapje naar voren. De reden dat Laila zo voorzichtig liep, was omdat ze een heel zwaar dienblad in haar hand op, gevuld met allemaal lekkers: versgeperste jus d’orange, warme croissantjes, lekkere broodjes met beleg erop dat één specifiek persoon lekker vond, namelijk haar beste vriendin Nyx. Nadat ze nog een hele leuke nacht met Leo had gehad, had ze besloten om de dag naar het feest er voor haar beste vriendin te zijn. Ze had Nyx aangetroffen in het vrije bed in haar slaapkamer, wat betekende dat zij en Alison het nog steeds niet hadden goed gemaakt. Natuurlijk wilde ze er ook voor Alison zijn, maar die had ze niet gevonden, dus besloot ze eerst maar eens eventjes om met Nyx te praten. Dat was het makkelijkste, die lag namelijk in haar eigen kamer op apen gapen. Toch stopte Laila voor de kamer van Nyx en Alison, en wilde ze met haar elleboog de deur open maken. Wacht. Shit. Nyx lag natuurlijk bij haar. Ze beet eventjes op haar onderlip. Hopelijk zou ze deze kamer weer snel binnenkomen om Ali en Nyx te bezoeken.

Na een paar minuutjes kwam Laila uit bij haar eigen slaapkamer, en maakte de deur open met haar elleboog. Natuurijk had ze dit ook met magie kunnen doen, maar kom op, het was Nyx! Daar mocht je best wel een beetje moeite voor doen. Zodra ze de kamer binnen was, deed ze met haar voet en haar been de deur achter zich dicht vallen. Voorzichtig schuifelde ze weer naar voren en zette het dienblad met al het lekkers op het nachtkastje, naast het hemelbed van Nyx, Gelukkig had ze de elven kunnen overhalen om haar eventjes te keer te laten gaan in de keukens, ook al hadden ze het haar niet in dank afgenomen. Als troost had ze hen geleerd hoe ze op een geweldige manier vlekken konden verwijderen uit het fornuis. De elven hadden haar honderd keer achter elkaar bedankt en Laila had haar zin gekregen, namelijk een lekker brunch buffetje voor Nyx. Dat was helemaal niet erg, want ten eerste, de leerlingen hadden een vrije dag, want ze hadden het feest de dag daarvoor gehad. Dat was ook duidelijk te zien aan Laila, ze had namelijk geen make-up op, haar haren zaten in een rommelige knot en ze had een panterprint joggingpak aan.

Voorzichtig deed ze een klein stukje van het gordijntje dat bij Nyx’ haar bed hoorde open. Niet teveel, want anders zou ze misschien wakker schrikken. De geur van alchol drong haar neus binnen, het was duidelijk dat Nyx had gedronken gisteravond. Daar zou Laila niet over oordelen, hoe vaak had Nyx haar namelijk niet compleet wasted van de vloer afgehaald toen ze het allemaal niet meer zag zitten? Met een lief glimlachje keek ze naar haar slapende beste vriendin. Zachtjes ging Laila op het hemelbed zitten en streek zachtjes over de arm van Nyx. “Nyxie…” zei Laila zachtjes en duwde zachtjes tegen haar arm aan “Word eens wakker? Ik heb iets lekkers voor je…” Ze streek nog een paar keer over de arm van Nyx en liet haar hand toen in die van haar giljden. “Hoe gaat het?” vroeg ze toen zachtjes.

Voor haar was het vanzelfsprekend dat ze er nu voor Nyx was. Alhoewel Laila en Alison allebei haar beste vriendinnen waren, wist ze dat Nyx haar nu nodig had, misschien wel meer dan ooit. Anders had ze nooit nu op haar kamer gelegen. En daarom had ze besloten Nyx eens te verwennen met de allerlekkerste brunch die ooit op Hogwarts was gemaakt – los van wat de elven en Olivia Romano maakten natuurlijk, daar kon niemand over heen. Maar ze vond zelf dat ze best goed werk had gedaan. Daarom keek ze Nyx ook stralend aan, maar al gauw trok ze een pruillipje toen ze zag hoe verdrietig Nyx eruit zag. Ze vond het niet leuk dat Nyx zich nog steeds zo ellendig voelde. “Ja, dat begrijp ik…” zei Laila zachtjes. Ze had niet alles meegekregen van gisteravond, maar ze had in de wandelgangen gehoord dat het er heftig aan toe was gegaan. Nyx keek naar het dienblad met eten. “Is dat voor mij?” zei ze toen verbaasd en Laila grinnikte. “Nee, voor de buren…natuurlijk is dat voor jou, gekkie!” zei ze en lachte toen eventjes “Ik vond dat je wel eventjes verwend mocht worden naar gisteravond.”

De avond was voor haar heel prettig geëindigd, maar dat wilde niet zeggen dat dit voor iedereen zo was. Ze keek Nyx een beetje afwachtend aan en beet eventjes zachtjes op haar onderlip. Ze trok zichzelf het bed op en ging in kleermakerszit aan het voeteinde van Nyx haar bed zitten, ze liet haar rug tegen de paal van het hemelbed aanleunen en keek Nyx weer aan. “Ik begrijp het als je het er liever niet over wilt hebben…want het was allemaal best wel heftig gisteravond, maar what the fuck is er allemaal nog gebeurd? Ik heb Alison helemaal nog niet gezien…” Afwachtend keek ze Nyx aan.

Dankbaar nam ze de helft van het croissantje aan. Laila had nog niet gegeten, al at ze nooit heel erg veel. Haar lichaam veranderde constant en ze moest al zo erg op alles letten, dik worden was daarom niet iets waar ze OOK nog eens op moest leggen. Ze knabbelde van het croissantje, terwijl ze naar Nyx luisterde. Ze had gezien dat Nyx haar tranen had weggeslikt en dat ze zich groot probeerde te houden. Wist ze dan niet dat dit bij Laila niet hoefde? Bij haar woorden brak het hartje van Laila, want ze herkende dat gevoel. Sterker nog, haar hele leven voordat ze bij haar oma terecht kwam had ze op dat gevoel geleefd. Daarom kroop ze op handen en knieën naar Nyx toe en ging naast haar zitten, trok Nyx naar haar toe, tegen haar schouder aan. Liefdevol drukte ze een kus op het hoofd van haar vriendin en sloeg ze haar armen om haar heen. Geruststellend wreef ze met haar hand over de arm van Nyx. “Ik hou van jou, Nyxie, nooit vergeten, hè?” zei ze toen zachtjes tegen haar vriendin. Laila slikte. Ze vond het niet leuk om Nyx zo te zien, maar ze zou er alles aan doen om ervoor te zorgen dat ze zich weer goed zou voelen. Dat was haar taak als beste vriendin. “Denk alsjeblieft nooit, maar dan ook nooit meer, dat je niet goed genoeg bent voor iemand, Nyxie.” Ze aaide nogmaals over de arm van haar vriendin en slikte. “Als iemand jou niet in hun leven wilt hebben, dan is dat hun verlies. Alison is m’n vriendin, maar als zij jou niet in haar leven wilt, is dat, in dit geval, háár verlies.” Nyx was er altijd voor haar geweest, nu was het haar kans om iets terug te doen voor haar en dat voelde goed. Nogmaals slikte Laila en zuchtte zachtjes. “Je bent geweldig, oké? Onthou dat alsjeblieft goed, en laat niemand je iets anders vertellen.” Laila glimlachte. “Dit hadden we allemaal niet verwacht hé, toen we twaalf uur geleden in mijn kamer stonden, klaar om naar het feest te gaan.” Een zachte grinnik volgde, met de hoop dat het de spanning een beetje zou verlichten.

“Nee, dat zeker niet” was het antwoord van Nyx en verdrietig glimlachte Laila. Niemand had dit aan zien komen, dat was zeker. Onwillekeurig wist ze dat Nyx aan het huilen was. Laila wou dat ze ook maar iets kon doen om iets van Nyx haar pijn weg te nemen, om ervoor te zorgen dat ze weer kon lachen, voor hetzelfde geld had ze haar haar pijn overgenomen, maar het kon niet en dat vrat aan haar. Laila slikte en sloeg haar armen dichter om Nyx heen, trok haar nog steviger tegen zich aan en wiegde haar zachtjes heen en weer. Liefdevol drukte ze af en toe een kusje op het hoofd van haar vriendin, om te laten weten dat ze er voor haar was. “Nyxie…als ik iets voor je moet doen, moet je het zeggen, hè?” zei ze zachtjes “Ik doe alles voor je..”

“Geen probleem, Nyxie” zei ze met een lief lachje en legde haar hoofd tegen het hare aan “Je bent toch mijn beste vriendin? Ik ben er altijd voor je.” Bij de volgende opmerking van Nyx voelde Laila hoe haar hele hoofd rood werd. En dan niet een beetje blosjes, maar vuurrood. Het was maar goed dat Nyx eventjes niet naar haar kon kijken, anders had ze er sowieso naar gevraagd. Wat moest ze nu zeggen? “Ja, Nyx, ik heb lekker met je broertje liggen rollebollen was super leuk….” Nee, dat kon natuurlijk niet. Laila slikte eventjes. “Ja….” zei ze toen uiteindelijk en zocht naar woorden “Ja, het was wel erg leuk. Ik had natuurlijk veel te veel gedronken, dus ik was in de leerlingenkamer in slaap gevallen,” –kuch bij Leo kuch- “, ik weet nog dat ik met Leo aan het kletsen was.” Nou ja als je die L weghaalde, was dat wel de waarheid toch? “Wil je nog wat eten? Ik heb ook nog pompoensap en sinaasappelsap voor je eventueel…” zei Laila toen snel, om de aandacht ergens anders op af te wimpelen.