Mijn hart ging sneller kloppen toen ik de lichtjes zag weerkaatsen in het water van de meer voor het kasteel. Het was mijn tweede jaar in Hogwarts na dat ik ben overgekomen van Beauxbatons in Frankrijk en ik begon er aan te wennen aan de grauwe maar verleidelijke kasteel. Het is heel anders dan de lichte paleis van Beaux maar dat past beter bij mij. Vorige jaar was ik met de boot overgevaren met de eerste jaars omdat ik nog niet was ingedeeld in een afdeling maar nu was de eerste keer dat ik met de koets mee ging. Als de trein tot een stop kwam, pakte ik mijn tas van de lege plaats naast mij en zette het op mijn schoot, wachtend tot de meeste mensen weg waren voordat ik rustig naar buiten kon. Tot mij verbazing duurde het langer dan ik had verwacht en was ik net te laat voor de laatste koets. Bij Merlijn's vieze ondergoed Dacht ik "Dan wordt het maar lopen."

(sorry voor spelling-fouten)