Purple light

Met een stapeltje perkamenten in zijn hand liep de Slytherin jongen door de gangen. Hij was bezig met huiswerk -natuurlijk- maar hij was op een paar problemen gestuikt toen hij bij een bepaald onderwerp kwam. Het zou simpel moeten zijn, aangezien de leerstof een deel gebaseerd was op de stof van het zesde.. Maar dat was het hem net, hij moest dat onderdeel vast gemist hebben omdat hij naar huis was gegaan, want het zei hem werkelijk niks. Dus was hij onderweg naar de bibliotheek, op zoek naar een boek dat hem misschien zou kunnen helpen. In gedachten verzonken liep hij verder, was zich daarom niet bewust van het feit dat hij ineens ingehaald werd door een grote, witte uil. Die griste de perkamenten van tussen zijn handen en vloog er mee weg. What the..? Romeo begon de uil achterna te rennen, vroeg zich ondertussen af wie deze ziekelijke grap met hem uit haalde. Iemand kwam net de bib uit, waardoor de uil naar binnen vloog door de open deur. Nahijgend liep hij het lokaal in, maar het dier was natuurlijk nergens meer te zien.. Hij keerde zich naar de dichtstbijzijnde tafel bij de deur en sprak een jongen aan die aan het lezen was in een of ander boek. ”Hé, heb jij toevallig een witte uil zien langsvliegen?” Vroeg hij, misschien iets botter dan hij had willen klinken, maar zijn humeur was nu ook niet opperbest te noemen.