Mazerunner

Het jonge meisje liep met haar Herbology boek dicht tegen haar geduwd. Moest ze hier naar links of naar rechts? haar gouden krullen dansten op en neer terwijl ze schichtig om zich heen keek. goed dat ze op tijd vertrokken was, want dit had ze wel al verwacht. waar was iedereen toch? De gang waar ze nu doorliep was helemaal verlaten. Oh, ze zat helemaal verkeerd, nietwaar? Arianne sloeg een andere hoek om, en hier zag ze wel iemand op haar af lopen van de andere kant. Hopelijk kon hij haar vertellen waar ze naartoe moest! Ietwat bangig maar veel te opgelucht dat ze eindelijk iemand zag liep het kleine meisje op de onbekende jongen af, haar bruine ogen vragend naar hem opkijkend.

Eerste post Leo!

Hij was zijn weg aan het maken naar zijn volgende les, één waar hij totaal geen zin in had op het moment. Verbaasd keek hij naar een klein meisje, eerstejaars, die vragend naar hem opkeek. Err? "Hoi?" Lachte hij ietwat verbaasd. Zat er iets op zijn gezicht?

"E-euh.. I-ik.. Ikweetnietwaarikben", hakkelde Arianne, naar haar voeten kijkend en haar boek nog dichter bij haar drukkend. Haar gouden krullen bedekte haar gezicht, maar het was duidelijk dat ze veel en veel jonger was dan de jongen die ze aangesproken had. Oh nee, wat als hij een zesdejaars of een zevendejaars was die boos was op haar omdat ze zo respectloos was? er was niemand in de gang, de andere eerstejaars waren waarschijnlijk allang bij hun les - hoewel het nog steeds veel te vroeg was - en hij kende vast veel meer spruiken dan haar, hij zou haar simpelweg in een vlieg kunnen veranderen en weg kunnen gaan zonder dat iémand iets doorhad. Ze had neit veel vrienden, niemand zou haar verdwijning opmerken voor het te laat was..

Het meisje leek duidelijk verlegen wat hem om hem heen deed kijken, ehh, blijkbaar was hij intimiderend? "Ik ga je niet opeten ofzo." Grinnikte hij kort met zijn ogen rollend. "Waar moet je heen?" Vroeg hij terwijl hij zijn kin kort hief en weer naar beneden deed zakken.

"G-greenhouse..", mompelde Arianne zachtjes, niet opkijkend naar de imiterende jongen. Hij was zeker een kop groter dan haar, en hoewel hij redelijk vriendelijk leek tot nu toe wou het jonge meisje niet het risico nemen om hem boos te maken. Je wist immers nooit hoe vreemdelingen reageerden, al wist ze ook dat dat niet alleen voor vreemdelingen gold..

"Komt u maar." Lachte hij, kort nadenkend over het feit dat Alison en hij een gigantische puinhoop van de Greenhouse hadden gemaakt. Dat zou vast wel weer gefixt zijn... Hoopte hij dan tenminste. Met een langzaam tempo liep hij de trappen af, zou hem vrij weinig schelen als zij te laat zou komen: gezien ze niet in hetzelfde House zaten, voor hem geen punten aftrekking.