Perfect Illusion [+ Charlie Dalton]

De mond van Zoë zakte een heel klein beetje open. Godver – had hij nou zojuist de krant uit haar handen gepakt? Serieus, wat dacht deze jongen? Haar woede en irritatie speelde zich op. Vanuit hoeken van de tafel zag ze dat er een paar mensen haar keken. Zo kon ze natuurlijk niet afgaan, Zoë had een reputatie hoog te houden. Daarom viste ze haar toverstok uit haar tas tevoorschijn en drukte deze zachtjes tegen de krant, die Charlie nu voor zich hield. Met een glimlach liet ze de punt van haar toverstok brandden, wat overging in de krant. Het verhitte deel van haar toverstok brandde een gaatje in de krant en breidde zich steeds verder uit over de krant. Zoë keek eventjes door het gat dat steeds groter werd. “Halloooo!” zei ze vrolijk “Nu kan ik je woest aantrekkelijke knappe gezicht tenminste weer zien.” Vrolijk knipoogde ze en woelde eventjes door haar haren. Ze legde haar toverstok naast zich neer en pakte haar kopje koffie, inclusief het schoteltje, op en nam een slokje van haar koffie.