{Closed} Kissed by moon and stars.

To all the dear people who are in love... you suck. Is wat Mark het liefst van de daken zou roepen na het zien van de zóveelste lovebirds, innig verstrengeld in de schaduwen van de klokkentoren. Get a room of Get a life en laat vooral je vrienden niet stikken als je ze beloofd hebt om naar hogsmeade te gaan. Mark had hem met een scheve grijns aan gekeken toen het schorem hem kwam vertellen dat zijn vriendin vóór ging, niet in die woorden, maar daar kwam het wel op neer. Mark had geknikt, zijn schouders opgehaald en het afgehandeld met lege woorden; ,volgende keer beter.' Voor Mark hoefde er in ieder geval geen volgende keer meer te komen. Een vriend minder? Who cares. Vrienden voor het oprapen...

Is wat Mark dacht maar met zijn persoonlijkheid, sarcastische toon en intimiderende uiterlijk was dat nog niet zo makkelijk gedaan. Na een halve dag rond te hebben geslenterd in het kasteel ploft mark neer op het grasbed grenzend aan de oever van het grote meer, wat haar naam ere deed. Mark laat na een korte tijd ook zijn bovenlichaam achterover vallen in het nog-nooit gemaaide gras, zijn ogen sluitend bij impact met de grond. Enkele minuten passeren; een half uur; een uur of twee!?

Mark schrikt wakker, half overeind schietend, zijn handen door zijn gezicht en haren halend. Het is donker, nacht waarschijnlijk bedenkt hij zich op basis van de vreemde stilte die er hangt. Het grote meer ligt er rustig bij, hare majesteit de maan en haar slaafjes; de sterren adembenemend gereflecteerd op het inktachtige wateroppervlak. Damn... fluistert Mark, lichtjes verward en slaapdronken. Zijn ogen vallen op het amper verlichte Britse kasteel achter hem wat Mark nog net niet zijn thuis kan noemen. Hij zucht, als hem iets was duidelijk gemaakt door Ravenclaw headgirl was dat studenten die uit bed waren na slaaptijd bascially klappen kregen. Nice, mits hij naar binnen kon sneaken was hij morgenvroeg de lul en kon hij zijn uitstapje naar Hogsmeade wel op zijn achterste schrijven. Mark draait zijn hoofd terug naar de inktachtige substantie peinzend over wat voor een Mischief managed dag het vandaag was. Gelukkig waren de maan en sterren nog een beetje up to par vandaag, dan had hij in ieder geval dát nog gewonnen.

{Miss Alix Carve only please}