Books! Books everywhere! [open]

Het was vreemd om Damian voorover een boek gebogen te zien terwijl hij gromde en fronste. Damian die las was niet zo vreemd echter. Hij sloeg zijn pagina om, wetende dat hij niets had opgenomen van de vorige pagina. Nog iets dat zelden voorkwam was dat de jongen wanhopig werd. Hij had een natuurlijke aanleg om dingen vanbuiten te leren, om snel connecties te zien en nieuwe informatie te begrijpen. Maar om een onbekende reden lukte het hem niet om de leerstof voor Toverdranken meester te worden. Hah, toverdrankenmeester...

Na wat een eeuwigheid leek sloeg hij het boek dicht en liet zijn hoofd op de kaft rusten. De examens begonnen hun tol te eisen, bedacht hij. Toverdranken was zijn voorlaatste examen. De Zwadderaar eindigde met Verzorging voor Fabeldieren, zijn favoriete vak waar hij zeker een Uitmuntend zou voor halen. Voordat hij daaraan kon beginnen moest hij een laatste obstakel overwinnen.

Met een zucht stond de jongen op, hij had genoeg gestudeerd. Het examen was pas de volgende dag laat in de middag. Damian zou 's morgens wel vroeg op staan om te herhalen. De jongen rekte zich uit en verzamelde alle boeken die hij uit de rekken genomen had. De fysieke inspanning voelde goed na uren zitten. Met wat moeite stapte hij richting de rekken waar de boeken vandaan kwamen. Uiteraard moest er iets gebeuren, anders was dit nooit interessant genoeg geweest. Damian voelde hoe zijn voet bleef steken aan de hoek van een rek en naar voren donderde. Met een vloek voelde hij de boeken uit zijn handen glippen en verspreidde zich half over de vloer. De andere helft was op één van de vele bureautjes gevallen die in de bibliotheek stond. Om alles nog interessanter te maken was deze niet verlaten, zoals de meesten waren op tijd tijdstip. De jongen vloekte nogmaals binnensmonds voordat hij sprak. "Het spijt me", zijn stem kraakte en was zwaar van de vermoeidheid.