There used be a graying tower alone on the sea.

Een zachte zucht ontsnapte Austin’s mond toen hij hoorde dat the library binnen tien minuten zou gaan sluiten. Hij had nog niet eens het boek gevonden dat hij moest hebben! En hij durfde het niet aan de bibliothecaresse te gaan vragen. Ze zag hem er erg streng uit. Hij slikte en probeerde het op een ander gedeelte van de grote ruimte. Zijn hart schoot in de lucht toen hij één van de titels van de trilogie herkende die hij zocht en hij liet zijn vingers langs de titels gaan. Hij voelde opluchting door zich heengaan toen hij het eerste deel vond en pakte deze uit de schap. Daarna liep hij snel langs de bibliothecaresse en ging vervolgens in de richting van zijn eigen afdeling. Hij wist dat het laat was en dat hij maar beter aan zijn huiswerk kon beginnen. Snel keek hij om zich heen om te zien of er geen groepjes stonden die hem zouden kunnen pesten, maar diegenen die het altijd op hem gemunt hadden waren niet in de buurt. En dus liep hij al iets meer op zijn gemak naar zijn dorm toe. Zouden andere mensen in zijn house ook zo veel last hebben van de pesterijen? Het leek erop dat de enige reden dat hij gepest werd voornamelijk bestond uit het feit dat hij ut Hufflepuff afkomstig was. Hij onderdrukte opnieuw een zucht en was opgelucht toen hij zijn common room bereikte. Hij tikte een bepaald ritme op de tonnen die zich ervoor bevonden en glimlachte toen de deur openging. Het geel deed zeer aan zijn ogen en dus moest hij met zijn ogen knipperen alvorens verder te lopen. Hij legde zijn boek neer op de tafel en ging snel naar zijn kamer. Hij deed een trui met capuchon aan en een wijde joggingbroek waarna hij weer naar beneden ging. Echter was hij nu niet meer alleen, maar stond er iemand over zijn boek gebogen. ‘N-Niet kapotmaken alsjeblieft,’ zei Austin stotterend. ‘Dit is h-het enige deel d-dat ze nog hebben.’

+ Eerste post Flynn Rider

Sinds Flynn zijn muts had laten wassen, was hij een heel stuk vrolijker en begon hij ook te vergeten waarom hij de afgelopen week nogal op zichzelf was geweest. Op dit moment lag hij in bed. Hij lag al even in bed, maar zijn ogen stonden wagenwijd open. De slaap bleek op zich te laten wachten. Flynn had op dit moment gewoon echt geen nood aan slaap en het duurde dan ook niet lang voordat hij zijn bed uitsprong en de kamer verliet. Op zijn blote voeten liep hij de trap af die naar de Common Room liep. Er was niemand, al lagen er wel enkele dingen op tafel, die daar normaal niet lagen. Nieuwsgierig zoals altijd, trippelde Flynn naar de tafel en onderzocht hij het voorwerp dat op tafel lag. Hij fronste even bij het zien van het boek. Het was geen schoolboek. Wie las er nu een boek voor zijn plezier? ‘N-Niet kapotmaken alsjeblieft,’ Flynn keek automatisch op toen hij een stem hoorde. Kapot maken? Waarom zou hij in hemelsnaam iets kapot willen maken? Zag hij er dan zo angstaanjagend uit? ‘Dit is h-het enige deel d-dat ze nog hebben.’ Hij haalde een wenkbrauw op bij wat de jongen, die heel wat ouder was dan hem, zei. "Ik heb het niet eens aangeraakt." verklaarde Flynn, die wat opzij schoof om met zijn blote voeten op de tapijt te staan. Die stenen vloer was nogal koud, ondanks dat het lekker warm was in de Common room van Hufflepuff.