And We're Off

Ongeloofelijk. Hier stond ze dan. Normale eerstejaars stonden er bij de start van het schooljaar zo hulpeloos bij, niet halverwege het schooljaar. Met zware voeten wandelde Lilach Quiviger de immense gang af. In haar ene hand hield ze haar reiskoffer stevig geklemd. Links en rechts bleef ze een paar tellen staan om de schilderijen te bekijken, niet lettend op de voorbijgangers. De schilderijen bewogen, of beter gezegd de figuren erin bewogen, kwamen tot leven. Ze leken zo levensecht… de intense kleuren en dan die beschaduwing… "Hé, wat sta je te gapen!" snoof een knorrige man haar toe vanuit een middelgroot schilderij. Onder de indruk haalde Lilach haar wenkbrauwen op. Ze draaide om haar as en liep de andere kant op. Over haar schouder keek ze terug naar het schilderij met de boze man. Echter sloeg hij geen acht meer op haar. Met een zucht liet ze zich tegen de muur zaken en blies een lok uit haar gezicht. Wat zou een Portkey nu van pas komen!

{ FEEL FREE TO JOIN! C: }