Baby, let's get high, John Wayne [+ Gunner]

Hij grinnikte toen ze dat vroeg en knikte. Gunner deed inderdaad wel mee aan de kooklessen van Gordon Ramsay en werkte samen met Laila. Of hoe Laila het onder woorden bracht: 'cooking buddies'. "Zit de schrik zó diep bij der dat ze t aan je heeft verteld?" lachte hij geamuseerd. Waarschijnlijk had ze het gewoon grappend verteld aangezien ze zo diep in der gedachtes naar een vork aan het staren was, dat het ook wel grappig was als je dan zou schrikken. "Dus, niets voor jou? Die kooklessen?" vroeg hij vervolgens aan der. Niet dat die kooklessen echt geweldig waren, maar hij vond een keer wat afwisseling van het toveren en moeilijke gedenk wel fijn. Daarnaast kon je ook wel echt lachen als er iets mis ging met het koken, aangezien niemand het vak echt bloedserieus nam. Gunner kreeg een uitdagende blik van haar toegeworpen toen hij akkoord was gegaan met haar voorstel. Zelf had hij ook een uitdagende expressie die zijn gelaat sierde terwijl hij haar aankeek toen ze net zo'n opmerking maakte als hij had gedaan. Zo een die je op allerlei manieren zou kunnen opvatten. "Hmm, vast wel" grinnikte hij en gaf er nog een korte plagerige knipoog achteraan. Een brede glimlach speelde met zijn lippen toen ze zo hard moest lachen om zijn 'wiet date' opmerking. Hij had meestal Mischief managed droge humor, maar als er iemand wél om kon lachen vond hij dat geweldig. Normaliteit keken ze hem awkward aan met een blik die duizend woorden sprak. Hij maakte een nadenkend geluid toen ze vroeg waar de wiet date zou gaan plaatsvinden, want bang was ze zeker niet. "Nou, middernacht in de teacher lounge, perfect bathrooms, forbidden forest, hagrid's hut," somde hij op. "Weet jij nog een spectaculaire plek om heen te gaan? Tenzij je gewoon naar een normale plek wilt, dan is dat ook goed natuurlijk," vroeg hij aan haar en tikte zachtjes ritmisch op het boek voor hem. Aangezien hij toch niets van plan was te gaan doen sloeg hij het dicht en schoof het iets naar voren als teken dat hij er klaar mee was. "Ik wil overal met je heengaan, en wanneer maakt me ook echt niets uit. Tijdens de lessen dat we dat skippen of midden in de nacht, zeg het maar."

Geamuseerd schudde hij lachend zijn hoofd toen Rosé bevestigde dat Laila het dus inderdaad aan haar had verteld, en niet van iemand had gehoord door roddels of iets dergelijks. Ja, met Laila kon je volgens mij wel lachen. Hij kende haar niet echt goed of zo iets, maar in zoverre hij haar kende kwam ze wel aardig over. De Duitser luisterde aandachtig toen ze vertelde over hoe thuis haar ouders hadden leren koken zoals Dreuzels dat deden. Hijzelf had dat thuis nooit geleerd. Zijn moeder was dan wel een Dreuzel en kookte altijd voor hen, maar zijn vader was een tovenaar. Zijn vader was echter ook echt ‘de man’ in huis en vond dat alleen vrouwen moesten koken, waardoor hij het dus ook nooit echt geleerd had. Iets wat hijzelf totale onzin vond, maar als je ook maar een woord tegen zijn vader inbracht dan kreeg je een pak slaag. Soms vroeg hij zich echt af wat zijn moeder in die man heeft gezien of nog steeds ziet. “Ik snap het ergens wel hoor,” glimlachte hij naar der. “Je weet nooit wat er kan gebeuren later, en als je dan voor jezelf eten kan klaarmaken is dat toch wel fijn,” concludeerde hij. Er kon natuurlijk altijd een tijd aanbreken dat er iets zou gebeuren waardoor elfjes niet meer je maaltijd zouden bereiden voor. Dan was de vaardigheid om te kunnen koken en je eigen eten klaar te maken wel ideaal om te hebben. Je kon zulke dingen immers nooit echt voorspellen. Het leek hem dat zelfs meesters in Divination daar moeite mee zouden kunnen hebben. De toekomst kan altijd veranderen. Een grijns sierde zijn gelaat toen ze vertelde over hoe de prefects op het moment nogal erg afgeleid waren, dus dat het dan wel leuk was om hun bathrooms binnen te sneaken. En dat dan ook nog eens midden in de nacht, gewoon omdat dat een extra adrenaline schot gaf. “Hmm, klinkt goed,” stemde hij in. “Moeten we wel oppassen dat de jointjes niet vochtig worden though, anders wordt het lastig,” grinnikte hij geamuseerd. Als ze zouden opletten zou het vast wel goed komen. Hij keek der recht met een lichtelijke speels blik in zijn ogen aan toen ze weer uitdagend der hoofd dicht bij de zijne bracht en vroeg of hij daar zin in had voor vannacht. Hij keek der met een grijns terug aan. “Zeker weten,” bevestigde hij en keek der aan. “Maar ik neem mijn zwembroek mee als je het niet erg vindt,” grapte hij er nog achteraan. Doelend op dat ze had gezegd jij ook? achter dat ze had gezegd dat ze der bikini zou meenemen, waardoor het overkwam alsof hij ook een bikini moest meenemen. Hij wist dondersgoed wat ze bedoelde maar vond het gewoon leuk om een plagerige opmerking te maken. “Dus waar zullen we elkaar ontmoeten vannacht, en hoe laat?”