Gekleed in een spijkerbroek, trui en hoge laarzen begeeft alice zich naar het meer. Ze hoopte dat ze hier wat tot rust kan komen na een niet zo geweldige nacht. De grond was nog vochtig van de regen van die nacht en ze was blij met haar hoge laarzen, die er voor zorgde dat haar broek niet nat werd van de natte grond. Haar blik gericht op de grond liep ze zoveel mogelijk om de eventuele plassen heen en denkt aan de nacht. Ze vroeg zich af waar de nachtmerries vandaan kwamen, ze had er al een hele tijd geen last meer van gehad. Misschien kwam het door stress..
Ze bekijkt de omgeving, de bomen, het meer en de lucht, het geeft best een rustgevend gevoel. In de verte ziet ze iemand aankomen, en ze vraagt zich af wie er met dit weer nog meer besloten heeft om naar buiten te gaan. De jongen komt steeds dichterbij en ze herkent hem als een jongen van slytherin, zijn naam is ze even vergeten. Even twijfelt ze of ze zich moet omdraaien, ze heeft niet heel veel goede ervaring met mensen uit slytherin. Ze duwt zacht haar bril weer verder op haar neus en besluit gewoon door te lopen, wel is waar met haar blik naar beneden gericht, maar ze loopt wel door.