[open ]Skipping lessons with reasons

Er waren ondertussen al 10dagen gepasseerd sinds de start van het schooljaar en nu pas voelde Flynn zich wat meer op zijn gemak. Zijn ware aard kwam dan ook meer naar de voorgrond. Hij had zich eerder nogal op de achtergrond gehouden, wat logisch is voor iemand die in een nieuwe omgeving gedropt werd, maar nu begon zijn ondeugend kantje toch wat meer naar boven te komen. Vandaag was zo'n dag. Flynn liep door de gang, hier en daar enkele studenten ontwijkend. In zijn hand had hij zijn bezem die hij, half en half, achter zich aan sleepte. Ondanks dat hij binnen een tien-tal minuten les had, was hij niet op weg naar het correcte klaslokaal. Hij was op weg naar buiten, om wat meer te oefenen op zijn vliegkunsten, dat lag hem namelijk vele beter dan andere dingen die hij leerde. Hij voelde zich er ook beter bij. Maar hij zou nog moeten oefenen, om zichzelf te verbeteren. Sinds die open training had hij dan ook de Quidditch kriebels te pakken. De mensen in de gang liepen in de tegenovergestelde richting, in de richting van de klaslokalen, maar hij was dus de enige die in de andere richting liep. Hij liep stevig door. het zou hem ook niet verbazen dat hij straks tegen iemand aanliep.

Open voor alles en iedereen (meerdere personen mogen ook zeker!)

Het duurde niet lang voordat hij tegen iemand opliep. Dat moest er gewoon van komen. Flynn viel naar achteren door de snelheid waarin hij net gelopen had en deels ook omdat hij kleiner was dan degene waar hij net tegen op was gelopen. Even fronste hij, maar vervolgens trok hij zich snel terug recht en raapte hij zijn bezem op, waarna hij naar het meisje keek waar hij net tegen was gelopen/ "Gaat het?" Hij knikte vluchtig. "Niets aan de hand!" deelde hij mee en zette alvast een stap naar voren, met het idee om gewoon verder te lopen.

De jonge jongen liet haar weten dat er niks aan de hand was waarop Catherine opgelucht ademhaalde. "Gelukkig," zei ze dan ook. Vervolgens besloot ze maar gewoon de spelbreker te zijn en te vragen waarom hij nu nog eens door de gangen heen zwierf. "Behoor jij niet gewoon in de les te zijn?" Vroeg Catherine daarom ook met een lichte frons op haar gelaat. Ze had wel gezien dat het jonge jongetje weer weg had willen lopen, maar Catherine had hem mogelijk tegen gehouden met haar woorden. Ze wist wel dat ze geen headgirl was en verder niet veel te zeggen had, ze mocht in ieder geval geen straffen uitdelen. Maar ze was wel iemand van de regeltjes, gewoon enorm gedisciplineerd. Dat kwam ook door haar opvoeding bij haar pleegouders. Haar pleegouders hadden enorm op haar gezondheid en zingen gezeten en nu zaten ze heel erg op de cijfers die Catherine moest gaan behalen. Daarbij viel ze ook gewoon graag in de smaak. Ze was dus ook wel het klikkende type. En als ze al iets deed wat niet mocht, dan kwam ze er eerlijk vooruit en had ze haar mooie, eerlijke verhaal klaarstaan. Dat voorkwam dat ze in de problemen zou komen.