Feathers and dust

Ook dit jaar deelde Claire haar kamer met een aantal meisjes van haar jaar. Met de meeste had zelfs al een aantal jaar een kamer gedeeld, dus ze kende hen wel goed. Na enkele lange uren les te hebben, liep Claire dan ook naar haar kamer om neer te ploffen om haar bed. Ze belandde op haar buik en liet wat stof opwaaien. Jep, welkom op Hogwarts! Ze draaide haar hoofd opzij en zag dat Cheryl hier ook was, haar spullen lagen hier namelijk nog. Enkel haar spullen, maar was ze zelf? "Cheryl!" riep ze dan ook luid. Claire was altijd al luid en actief. Ze was niet bang om zichzelf te zijn en liet dit dan ook merken.

Eerste post voor Cheryl

Een grijns had de hele ochtend om haar lippen gespeeld. Ze had namelijk te horen gekregen dat ze van kamer mocht verhuizen. Het zou haar eerst geïrriteerd hebben, maar ze had gehoord dat ze bij Claire op de kamer mocht liggen. Ze kende het meisje van voorgaande jaren omdat ze toen ook al een kamer hadden gedeeld, maar Cheryl had voor de één of andere reden de eerste dagen in het jaar in een kamer alleen gezeten. Waarschijnlijk hadden ze niet goed geweten bij wie ze haar moesten zetten omdat ze nu niet bepaald vriendelijk naar de Gryffindors oogde, maar dat viel nogal mee, hoor. Ze moest gewoon steeds wennen aan het feit dat ze in Gryffindor zat en geen Slytherin was geworden zoals haar zus. Ze draaide haar hoofd om te kijken naar een paar eerstejaars die begonnen te gillen, maar rolde met haar ogen toen het enkel was om een pad dat ontsnapt was. Ze twijfelde even of ze zou helpen, maar dat lag niet bepaald in haar aard en ze draaide zich dan ook om om naar haar dorm te gaan. Claire was, op Charlie na dan, de enigste met wie ze het wél goed kon vinden in Gryffindor en wiens aanwezigheid ze ook oprecht apprecieerde. Op Claire en Charlie na had ze niet echt veel vrienden. Ja, Romeo, maar dat was een beginnende vriendschap. En Leo misschien. Welke ze nog steeds moest uitnodigen voor Forbidden Forest. Ze had wel een redelijk goede grap bedacht. De head boy vond vleiende aandacht wel leuk, had ze gemerkt. Daar kon ze wel gebruik van maken. Ze grijnsde even vals en niet veel later hoorde ze haar naam geroepen worden langs de kant van de meisjes. Met twee treden tegelijkertijd snelde Cheryl de trap op, gooide de deur open… en rende vervolgens naar Claire toe. ‘Claire!’ gilde ze terug en ze viel het meisje om de hals. ‘Leuk dat we dit jaar weer samen op de kamer liggen!’ Hopelijk had Claire niet al te veel last van haar nachtmerries. Deze waren namelijk tien keer erger geworden dan vorig jaar, maar het was nog nooit zo erg geweest dat ze de andere meiden had wakker gemaakt. Hopelijk ging dat dit jaar niet anders zijn. ‘Hoe gaat het met je?’ vroeg ze glimlachend.

"Cheryl!" gilde ze wederzijds en sloeg haar armen om haar vriendin heen. ‘Leuk dat we dit jaar weer samen op de kamer liggen!’ Claire knikte instemmend op wat ze zei. "Ik had ook niet anders gedacht." zei ze glimlachend en liet Cheryl weer los. ‘Hoe gaat het met je?’ Even zuchtte ze. "Ondanks dat ik net 3u aan een stuk les heb gehad, gaat het nog wel goed met me." greens ze. Ze was iemand die liever op zichzelf werkte en als ze zich dus moest richtte op een groepswerk, ging alles ineens zovele trager vooruit. Toch wilde ze dit jaar wat meer mensen leren kennen. Ze had Mason en Cheryl wel als dichtste vrienden, maar ze zou zich niet laten tegenhouden om meer mensen te leren kennen, ook al was Claire soms nogal awkward rond anderen. Niet dat ze zo deed rond haar vrienden, daar rond was ze een bom vol activiteit, zoals nu. Claire zette zich neer op haar bed en stak de stukken perkament, die ze ontvangen had met de uilenpost, in haar nachtkastje. "Hoe gaat het met jouw? Nog anderen leren kennen?"

Cheryl grinnikte op het feit dat ze elkaar zo gillend omhelsden. Normaal gezien was dit gedoe niks voor haar en werd ze er zelfs geïrriteerd van als anderen het deden, maar met Claire kon ze het wel doen. Ze vond het gewoon fijn dat ze tenminste één dichte vriendin in Gryffindor had. Ze had Claire wel eens verteld dat ze zich niet thuis voelde in Gryffindor en dat ze zich altijd meer een Slytherin had gevoeld, maar eigenlijk moest ze het meisje laten weten dat zij de reden was dat ze het zo veel beter had in Gryffindor. En dan had je Charlie natuurlijk nog die op zijn eigen manier wel aangenaam was. En dan had ze Torrance leren kennen, maar ze kon het feit dat ze vrienden was geworden met twee Stytherins ook niet echt ontwijken. Van de Ravenclawers had ze niet echt vrienden gemaakt en had ze zelfs ruzie gekregen met één van hun in de eerste maand. Ze draaide haar hoofd naar haar vriendin toen deze begon te spreken. ‘Sucks to be you,’ zei ze met een grijns tegen het meisje en ze ging naast het meisje op het bed zitten. ‘Eens zien…’ Ze dacht na. ‘Ik heb Romeo en Leo leren kennen van Slytherin. Ik heb Nathan leren kennen van Hufflepuff en Torrance van onze house. Dan heb ik nog twee aparte Ravenclawers ontmoet en uiteraard ruzie gemaakt met één van hun.’ Ze grijnsde. Claire wist dat ze niet bepaald op haar mondje was gevallen. ‘En jij dan? Heb je je toekomstige crush al gevonden?’ Ze stootte het meisje plagerig aan. Oeh, misschien was Torrance wel iets voor haar. Of Charlie. Ze grinnikte inwendig bij de gedachten dat die twee ooit samen zouden komen.