 ▲ Laila Ryder Slytherin Aantal berichten : 319 IC posts : 113 Hogwarts IDSchooljaar: Sixth yearLeeftijd: 17Partner: I'm so into you, I can barely breathe ♡  |  Onderwerp: Laila Ryder ~ So what are you gonna say at my funeral now that you've killed me?  vr sep 23, 2016 12:16 am | |
|  Laila Ryder"Her shroud is loneliness, her God was listening"Hoewel je het misschien nu niet meer zou zeggen, zeventien jaar geleden werd Laila Ryder geboren als Liam Ryder, in het magische dorpje Oldbrooke Haven, in het zuiden van Groot-Brittannië. Hij werd geboren als zoon van Angelina Ryder, in de volksmond “Angie” genoemd. De vader van Liam is tot op heden nog onbekend, het enige dat over hem bekend is, is dat hij een pureblood wizard is/was. Angie weigert over hem te praten, en ook maar zijn bestaan te erkennen. De jeugd van Liam was erg rommelig; ze verhuisden veel, er waren periodes van bijna tot helemaal geen geld en er was maar weinig ruimte om zich aan iemand te hechten. Op vroege leeftijd wist Liam al dat hij in een verkeerd lichaam zat, maar zijn moeder noemde hem ziek en wilde niet dat hij daarover praatte. Om tegen met iemand te praten, en om een soort vriend voor hem te zijn, creëerde hij in zijn hoofd een compleet nieuw persoon: Laila Ryder. Laila was als een zus voor hem, luisterde naar wat hem dwars zat en vermaakte hem als hij verveeld was. Toch kwam er iets van continuïteit in het leven van Liam: op zesjarige leeftijd ging hij naar een basisschool. Helaas woonden ze niet langer in Oldbrooke Haven, dus het was geen school met allemaal jonge tovenaartjes en heksjes. Er zaten voornamelijk Dreuzelkinderen op de school van Liam, en Liam was blij dat hij eindelijk naar een plek ging waar hij vriendjes en vriendinnetjes kon maken. Maar niets bleek minder waar. De vrienden en vriendinnen waar Liam voor gehoopt had, veranderden in pestkoppen, treiteraars en kinderen die niets te maken wilden hebben met Liam. Hij was anders, hij speelde liever met poppen, praatte graag over ballet. Niemand wilde met Liam spelen, of opdrachten samen maken. Totdat op een gegeven moment Laurie bij hem in de klas zat. Laurie was een ontzettend lief en vrolijk meisje, dat een ontzettend groot empatisch gevoel had en helemaal niet vooroordeelde. Het meisje was erg knap, en eigenlijk wilden de populaire meiden haar al meteen inpalmen, maar Laurie koos ervoor om te gaan met Liam. De twee werden de beste vrienden, en Liam voelde zich zo ontzettend gelukkig. Hij was vaak bij Laurie, hij mocht veel spelen bij haar. Echter mocht dit nooit andersom… …want al gauw zou het noodlot toeslaan. Ondanks dat Liam naar school ging, was de thuissituatie schrikbarend. Er was weinig tot geen eten, er werd niet schoon gemaakt, zijn moeder was vaak niet thuis, zodat jonge Liam er alleen stond. Al gauw kwam Jeugdzorg aan de pas en werd Liam uit huis gehaald. Dit bleek een uitstekende zet voor hem te zijn geweest, want hij ging bij zijn oma wonen, een vriendelijke, oudere heks die nog steeds behoorlijk fitaal was. Dat betekende wel dat hij het dorp moest verlaten, en dus ook Laurie. Tijd voor afscheid was er niet volgens Jeugdzorg, dus Liam was van de een op de andere dag weg, zonder afscheid. Tot op de dag van vandaag heerst er daar een schuldgevoel over. Het leven bij de oma van Liam, Christina Ryder, was veel gemakkelijker. Christina accepteerde haar kleinzoon volledig, en ging eigenlijk al vrij vroeg met hem naar de dokter, voor hormonen. Het was een langdurig proces, maar op tienjarige leeftijd kreeg Liam dan eindelijk hormonen en werd de naam van Liam veranderd in Laila. Christina had namelijk genoeg geld – maar wegens omstandigheden werd dit niet met Angie gedeeld. Liam, nu dus Laila genaamd, was zo verschrikkelijk gelukkig. Dit gebeurde allemaal in de zomervakantie, toen ze naar het laatste jaar van het basisonderwijs zou gaan, voordat ze naar Hogwarts zou gaan. Maar weer sloeg het noodlot toe. Er was namelijk een jongen die haar altijd pestte – Dean Hendriks. Ditmaal begon hij haar weer te pesten, omdat ze er opeens heel erg “meisjesachtig” uitzag. Een stemmetje in haar achterhoofd riep: “Pak hem terug! Doe wat!” En opeens lag Dean achterover geblazen op het schoolplein. Alle kinderen waren nu bang voor Laila, maar Laila zelf was er helemaal niet van onder de indruk – sterker nog, ze was behoorlijk bang. Gelukkig kon Christina haar, inmiddels, kleindochter gerust stellen: dit was normaal bij jonge heksjes en tovenaartjes. In de zomervakantie voordat Laila naar Hogwarts zou gaan, overleedt Christina. Laila is hier nog steeds helemaal ondersteboven van en kan het niet verwerken. Het ergste van dit alles is nog dat ze terug moest naar haar moeder, Angie Ryder, die inmiddels verslaafd was aan allerlei soorten drugs, en absoluut niet accepteerde dat Liam nu Laila heette. Het leven werd voor Laila een hel: mishandelingen, vernederingen door bijvoorbeeld haar nog steeds Liam te noemen, kleineren, het was de dagelijkse kost. Gelukkig ging Laila al snel naar Hogwarts – waar ze zichzelf beloofde: ik accepteer dit niet meer. Nooit meer. En nog steeds wordt Laila wel eens gepest…maar hopelijk zou ze haar rust vinden in Hogwarts.  Door haar verleden is Laila heel erg onzeker over zichzelf, en vindt ze het lastig om sociaal contact te maken. Om dit te verbloemen kan ze best wel arrogant en bitchy overkomen, maar dit komt puur omdat ze niet weet hoe ze dat anders moet doen. Haar gedrag is meer een soort zelfbescherming, bang dat iemand haar weer pijn gaat doen, fysiek of mentaal. Bij lichamelijk contact kan Laila ook een ontzettende schok krijgen, en zelfs bang reageren, zonder dat daar een aanleiding voor is. Ondanks dit alles, is Laila toch wel erg ijdel. Ze vindt het heerlijk om met make-up en kleding bezig te zijn, en doordat ze super vroeg is begonnen met hormonen en operaties, ziet ze er nu super vrouwelijk uit, waar ze best wel heel erg trots op is. Ze is een gemiddelde student, scoort gemiddeld. Het duurt lang voor je haar vertrouwen wint, maar als ze je vertrouwt, is ze een geweldige vriendin voor je: gestoord, feestganger, maar ook een hele lieve, betrouwbare vriendin. Laila is heel makkelijk te breken, één leugen kan haar dag al breken en dan kan ze heel erg stil worden. Soms heeft ze momenten van stilte, omdat ze denkt aan haar verleden, of juist over haar toekomst: hoe zou haar toekomst eruit komen te zien? Is er een plekje voor haar in de wereld? |
|
important
Head 
house
Expecto 
Credits
