Closed - Oh it's you.

Evan keek met een vies gezicht naar een Slytherin boy die tegenover hem zat en zijn eten naar binnen aan het schrokken was. Normaal gezien had je best wel stoere en mooie types binnen Slytherin zoals hijzelf en pretty boy, maar je had ook van die types die oftewel beter in een andere afdeling hadden gezeten oftewel beter helemaal niet naar Hogwarts gekomen waren. Evan wist nog niet zo goed welke keuze hij moest maken voor de kerel die tegenover hem zat, maar hij verpestte de eetlust voor iedereen een beetje. Evan zag meer mensen vies naar de kerel kijken. Dat vereiste uiteraard een andere aanpak. En nog voordat de jongen zich weer voorover wilde buigen om zijn yoghurt met snelle happen naar binnen te werken ontplofte het opeens in zijn gezicht. De jongen knipperde met zijn ogen en leek pas na een paar seconden te realiseren wat er nu eigenlijk gebeurd was, maar tegen die tijd ging de halve tafel al kapot van het lachen. Evan at verder alsof dat er niets gebeurd was, maar liet zijn blik glijden naar de jongen welke oftewel een woedeaanval ging krijgen oftewel huilend de zaal ging verlaten. De jongen koos voor het eerste en zijn vuist zwierde op de tafel. ‘Dat krijg je er van als je eet als een zwijn,’ verliet Evan’s mond voordat hij het kon inhouden. Het was geen geheim dat Evan zijn directe opmerkingen niet echt inhield en soms kon de jongen er ook totaal niks aan doen, maar niet iedereen hield daar rekening mee en dus moest hij het volgende moment voorkomen dat de jongen op hem zou springen. Evan voelde zijn hartslag gevaarlijk omhooggaan en hij drukte zijn wand tegen de keel van de jongen. Deze week met geschokt kijkende ogen naar achteren en Evan stond snel op. ‘Laatste waarschuwing,’ zei hij nog bot tegen de jongen wat wilde zeggen dat hij niet ver was van de jongen zijn gezicht helemaal te verbouwen. Hij beende door de hal heen. Hij had toch genoeg gegeten. ‘Kijk ui…’ Zijn waarschuwing kwam te laat en de Ravenclawer knalde tegen hem op. ‘Goed gevangen,’ kreunde Evan terwijl hij over zijn hoofd wreef en naar het worstenbroodje keek dat ongedeerd uit de strijd gekomen was. ‘Ik weet dat jullie Ravenclawers heel veel bezig zijn met formules uitrekenen in het hoofd en oplossingen zoeken voor bepaalde dingen, maar kijk de volgende keer alsjeblieft wat uit.’

Oké, als hij moest kiezen tussen hem en het worstenbroodje dat ongedeerd uit de strijd moest komen, dan zou hij toch voor dat worstenbroodje gaan. Maar aangezien hij het niet mocht opeten en het voor de jongen was had hij het leuker gevonden als het worstenbroodje op de grond was gevallen. Hij kon het echter moeilijk uit de handen van de jongen slaan. Bij een eerstejaars had hij dat misschien nog wel geflikt, maar bij deze jongen ging hij dat niet doen. Terwijl Evan naar hem keek probeerde hij een bijnaam voor deze jongen te verzinnen, maar dat proberen viel echter snel weg. Hij had de perfecte naam gevonden: Happy Nerd. Omdat hij uit Ravenclaw afkomstig was en zo’n verschrikkelijk blij gezicht had. Of vriendelijk. Het was voor hem allemaal hetzelfde. Evan was in heel zijn schoolcarrière zodanig bezig geweest met anderen een naam te geven dat hij soms zelfs niet meer wist wat hun echte naam was. En als hij de bijnaam door de klas riep dan kreeg hij er meestal nog straf voor ook. Nee, zijn creativiteit met namen werd niet bepaald door die sukkels opgemerkt en dat vond Evan wel jammer. Hij was namelijk zo creatief met namen dat hij vond dat hij de House Cup alleen al om die reden mocht winnen voor Slytherin. ‘Ach, je kent me, hè,’ zei hij grijnzend. ‘Iemand uit Slytherin heeft altijd vooroordelen.’ Hij ging het niet bepaald onder stoelen of banken steken dat hij vooroordelen had en dat stelden de meesten niet echt op prijs. ‘Het is je geraden,’ zei Evan en hij probeerde zo duister mogelijk te klinken, maar het klonk vrij sarcastisch. Hm. Happy Nerd bleef wel vrij vriendelijk tegen hem moest hij eerlijk zeggen. ‘Dus eh…’ Evan deed net alsof hij niet geïnteresseerd was en sloeg zijn armen over elkaar heen terwijl hij een subtiele blik op het worstenbroodje wierp. ‘Ga je dat nog opeten?’ Wie weet had Happy Nerd daarnet al te veel gegeten en vond hij Evan de uitverkoren kandidaat om zijn broodje op te eten!