IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen
important
topics & links
Head
boys & girls

Chloe
Gryffindor
Fred
Gryffindor
Alison
Slytherin
Leo
Slytherin
Camilla
Ravenclaw
Cid
Ravenclaw
Olivia
Hufflepuff
Nathan
Hufflepuff
house
points
30 points
0 points
-10 points
50 points
Credits
& Sister sites

Remember to smile [closed] KGREOzF

Wil je buttons ruilen? Stuur dan een PM met jou button en de link van je forum naar Nyx. Jou button zal tussen onze buttons komen te staan met een link naar jou site. In ruil hiervoor verwachten wij ook dat onze button op jou site komt te staan.
---------------
Expecto Patronum staat onder leiding van het team, de layout is gemaakt door Nyx Xiaoyu. Harry Potter zelf behoort toe aan J.K Rowling. Karakters en dergelijke dienen niet zonder toestemming gebruikt te worden. Alle afbeeldingen die gebruikt zijn op dit forum behoren toe aan hun rechtmatige eigenaren. De punten tellers komen van Savage Themes op tumblr.

Deel

Remember to smile [closed]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Cid McCoy
Cid McCoy
Ravenclaw head boy







Ravenclaw head boy

Aantal berichten : 82
IC posts : 10

Hogwarts ID
Schooljaar: Seventh year
Leeftijd: 18
Partner:

Remember to smile [closed] Empty
BerichtOnderwerp: Remember to smile [closed] Remember to smile [closed] Icon_minitimema sep 12, 2016 12:24 am


if nothing goes right, turn left here

Met de oh zo bekende grijns op zijn gezicht, sjokte de jongen langzaam door de gangen van de school. Nee, hij ging momenteel niet sneller dan een stereotype slak en zelfs het gezucht en gesteun van de Muggles die achter hem belandden en niet direct konden voorbijsteken omdat er aan weerskanten te veel volk liep, deed hem niet sneller gaan. Waarom zou hij ook? Hij moest helemaal nergens zijn en als hij eerlijk moest zijn vond hij wel dat de rest ook wat mocht minderen. School was nog maar een week bezig, wie begon er nu al te stressen over huiswerk? Een paar van zijn housemates. Er werd gezegd dat de Muggles in Ravenclaw slim zijn, maar hij had soms zo zijn twijfels dat dat de reden was dat sommige Muggles ook werkelijk in Ravenclaw waren ingedeeld. Al het gejammer over huiswerk en dat ze echt alles optijd af moesten hebben zou er waarschijnlijk ook wel voor iets tussen gezeten hebben (hij had die bedenkingen ooit met iemand gedeeld en als blikken konden doden zou hij als een zielig hoopje as op de grond hebben gelegen, maar bon). Het leek zelfs alsof dat gejammer en geklaag dit jaar erger was geworden dan vorig jaar, want de N.E.W.T’s kwamen eraan Muggles! Alsof negentig procent van de leerlingen altijd zakt en het jaar over moet doen. Calm down people, we zijn nog maar in het begin van het schooljaar en daarbij wisten ze nog niet eens welke leerstof ze juist moesten kennen voor hun N.E.W.T’s.

Het duurde een hele tijd voordat hij de bibliotheek bereikt had en zelfs het openduwen van de deur leek tergend langzaam te gaan. Misschien heel misschien vond hij het juist geweldig dat al die Muggles achter hem langzaam gek worden. De pretlichtjes dansten vrolijk in zijn groene kijkers op en neer terwijl hij de groep leerlingen snel lang hem door zag lopen vanaf het moment dat hij de deur had opengeduwd en een paar stappen naar binnen had gezet. Altijd grappig hoe Muggles op het ene moment het liefst uit zijn buurt blijven en op het andere moment juist naar hem toe kwamen omdat ze nood hadden aan een luisterend oor of iemand waar je gewoon in stilte naast kon zitten. Cid was nooit een grote prater geweest. Alleen als hij een pakje kaarten bovenhaalde en trucjes begon te doen, trok hij zijn mond open. Het was nodig om te praten als je trucjes deed want Muggles letten dan meer op hetgeen dat je te vertellen hebt dan dat ze echt op je handen zouden letten.

Zijn tas werd al snel ergens op een stoel gedropt en op een iets sneller tempo dan daarvoor, liep hij naar de boekenrekken om de boeken die hij nodig had te zoeken. Het was nog maar week een en hij liep al achter met huiswerk. Het opstel waar hij nu nog aan moest beginnen, moest binnen een tiental minuten afgeleverd worden en negen kansen van de tien zou hij weer een uitbrander krijgen van de leraar omdat hij te laat was, want no way dat hij een heel opstel op een paar minuten ging afkrijgen. Hij was dan misschien wel slim, maar dat wilde niet zeggen dat hij zijn hersenen ook echt ging gebruiken. Transfiguratie interesseerde hem eigenlijk vrij weinig, dus waarom zou hij ook maar een beetje moeite doen? Nu kwam natuurlijk de vraag waarom hij dan precies voor dat vak gekozen had. Heel simpel: hij moest er nog eentje bij nemen en transfiguratie was eigenlijk het enige overblijvende vak geweest waar hij genoeg O.W.L’s voor gescoord had in zijn vijfde jaar.

Met een klap belandden de gekozen boeken op de tafel en met een zucht liet hij zich op een stoel zakken. Uit zijn tas haalde hij wat perkament, een ganzenveer en inkt. Zijn naam werd in een slordig handschrift in en hoek van het perkament geschreven en in het midden kwam de titel van het opstel. Nadat die dingen waren opgeschreven, staarde hij een tijd naar het perkament voor hem. Huiswerk was toch een onnuttig iets als je het hem vroeg. Het examen zag er toch altijd anders uit en meer dan de helft van de dingen die je dan moest kennen, had helemaal niets met het huiswerk te maken. Cid stak zijn hand uit om een van de boeken te pakken die hij verzameld had en stootte daarbij zijn inktpotje om. Natuurlijk vond het zwarte goedje het leuk om niet enkel over de tafel, maar ook over zijn opstel heen te lopen. Het was nu niet echt een ramp dat zijn opstel geruïneerd was aangezien hij amper iets had geschreven. Nee, het was een ramp dat er nu nog amper inkt in het potjes zat. Met een zucht wreef hij met zijn handen over zijn gezicht voordat hij zijn blik op de dichtstbijzijnde persoon richtte. ”Heb jij toevallig nog wat inkt dat ik kan lenen… of een opstel dat ik mag overschrijven.” Dat laatste volgde op het moment dat hij de ander herkende als iemand die ook in het zevende jaar zat, alleen de naam ontglipte hem even.
851 words
Charlie Dalton // Een beetje prut, maar moet er weer wat inkomen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Charlie Dalton
Charlie Dalton
quidditch captain







quidditch captain

Aantal berichten : 312
IC posts : 135

Hogwarts ID
Schooljaar: Seventh year
Leeftijd: 17
Partner: Carpe Diem!

Remember to smile [closed] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Remember to smile [closed] Remember to smile [closed] Icon_minitimema sep 12, 2016 4:50 pm



Twee rijen voor hem, in het zwart met groen gekleed. Die meid had wel wat weg van Alison Olivia Winter. Het was haar niet, dat kon hij zo wel zien, maar ze had er wel iets van weg. Alleen dat was al genoeg om een glimlachje naar zijn mondhoek te krijgen. Niet een vrolijke, en niet een erg oprechte. Meer het soort glimlach dat je van een vos kon verwachten als hij een plan bedacht had. Er werd hem verteld dat hij die glimlach wel vaker had. Verbaasde hem niets. Hij had veel plannen. Nu toevallig was dat echter niet de reden dat hij er zijn gezicht mee sierde. Nu was het vanwege de briefconversatie die met haar gaande was. Eerst was het voor de lol geweest, maar niemand zei nee tegen Charlie Dalton. Laat staan twee keer achter elkaar! En dus was zij zijn quest geworden. De trofee. Degene die hij tegen het einde van het jaar wilde kunnen aanspreken in de hal met de gedachte aan die goede tijden die ze gehad hadden. Klonk vreemd, was het misschien ook, maar hij had niets te doen so no judging please.

Niets te doen was verschrikkelijk. Zeker als je bedacht dat het kwam omdat hij zijn huiswerk trouw maakte maar zelden echt in de les kwam opdagen. Die vrijheid en verplichtingen wogen niet echt tegen elkaar op. Hij kon niet wachten tot het Quidditch seizoen weer zou beginnen. Dan was er tenminste iets waar zijn overige tijd heen kon. Naast meiden achternazitten en brieven sturen natuurlijk, dat bleef altijd leuk. Bovendien, als ze echt wilde dat hij stopte hoefde ze het hem enkel te vragen. Tot nu toe was hij enkel hard afgewezen, wat haar zoveel interessanter gemaakt had. Hij zou haast naar de lessen gaan om ook daar irritant te zijn met briefjes sturen. Hij zou ze in een slagschip vouwen en dan haar kant op laten varen door de lucht, symboliek voor hoe hij haar hart zou veroveren. Misschien te romantisch of te check, maar als er iets was wat hij had meegekregen van zijn wijlen moeder waren het manieren. Manieren om te eten aan tafel, manieren om te praten met de meerdere, en manieren wat betreft meisjes. Vandaar dat hij het ook belangrijk vond dat Alison het niet verschrikkelijk zou vinden. Hoogstens irrita-

Hij werd aangesproken. Midden in zijn gedachte. De brutaliteit! Zijn glimlach verdween, zijn blik werd koud, en langzaam draaide hij zijn hoofd opzij. Het was een of andere Ravenclaw geweest. Wie het precies was was nogal onbekend. Hij vroeg om inkt of een opstel, eerlijke vraag, oke dan. De koude blik maakte plaats voor een wetende, en een zelfingenomen glimlach zoals alleen rijkeluisjochies die hebben verving zijn eerdere. "Sure," Zonder zijn hakken van de tafel te halen of stoel uit de wipstand te zetten greep hij zijn tas, pakte een pak perkament waar op geschreven stond, en wierp het naar de jongen. Hij wist niet zeker welk opstel die precies bedoelt had, maar dit was er een, en misschien zelfs de goede.
Terug naar boven Ga naar beneden
Remember to smile [closed]
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1
Soortgelijke onderwerpen
-
» [TW: drugs] Smile
» ♥ K3 - closed .
» Closed - Oh it's you.
» {Closed} My last first day.
» [closed] friggin owl!

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: In game :: Hogwarts :: library-
Ga naar: