Page one, page two,...

Het werd misschien toch een tijd om wat te doen voor school. Hij was niet echt een voorstander van leren en dingen inoefenen, behalve Quidditch dan, maar het moest ooit wel gebeuren. Met zijn rugzakje in de hand, stond de jongen voor de ingang van de bibliotheek. Eigenlijk wilde hij vooral wat spreuken opzoeken en inoefenen, zodat hij zich tenminste kon verdedigen, verdedigen tegen, tja, Titus. Hij beet even op zijn lip en liep naar binnen. Hij was hier nog nooit eerder geweest, dus hij moest in eerste instantie zoeken waar alles stond. Hij wist wel dat hier ergens een afgezonderd blok was waar je luidop kon oefenen, dus daar zou hij zich straks installeren. Flynn liep langs de boekengangen en liet zijn blik vluchtig over de boeken gaan. Wat hij niet wist, was dat hij nu eigenlijk langs de gang liep met boeken waarin duistere magie en gifbrouwsels instonden. Hij vernauwde zijn ogen en liet zijn blik vallen op een boek met een vreemde naam. Huh?

Eerste post voor Paz

Omdat hij bijna met zijn neus tegen het boek stond, in een poging om de titel te lezen, had hij Paz niet horen aankomen. Nu hij hier al enkele maanden zat, kon hij al veel gezichten bij een House plaatsen, mede omdat hij in het Quidditch team zat van Hufflepuff. De vrouw, alle meisjes die ouder waren dan hem, werden automatisch een vrouw, die achter hem verscheen kon hij plaatsen in Slytherin. Flynn draaide zijn hoofd wat en fronste bij wat ze zei. "Ik zoek helemaal geen sprookjesboeken," probeerde hij zelfzeker te zeggen en haalde heel kort zijn mondhoek omhoog. Hij keek terug naar de boeken en zag nu dat dit boeken waren voor gifbrouwsels en andere duistere magie. Oeps. Hij draaide zijn hoofd heel erg subtiel kuch wat opzij om naar de andere studente te kijken. Had zij een gifboek nodig? Hij beet even op zijn lip. Waarom stonden deze boeken eigenlijk in een school voor kinderen?

"Wat zoek je dan?" Flynn ging terug rechtstaan en richtte zijn blik op de andere leerling. "Ik bedoel... Het is niet dat je de dood wilt veroorzaken, toch?" Snel schudde hij zijn hoofd. Iemand vermoorden, nee, dat was niets voor hem. Hij deed soms al moeilijk bij muggen en vliegen, laat staan een mens. "Ik wil een nieuwe spreuk leren, een spreuk die nuttig is en niet zo stom als Vera Verto." zei hij met een frons. Wat had je nu aan een spreuk die een dier in een glas water kon veranderen. Arme beesten. Omdat hij opgegroeid was zonder magie, begreep hij sommige dingen niet altijd. "Maar ik denk dat ik daarvoor in de verkeerde gang ben." Hij keek even omhoog en opzij, om te zien of hier ergens een bordje hing.