Say 'I do'?

Ook al was het maar een formaliteit, zat er geen heftig spul aan verbonden en was de kans groot dat het niet uit zou monden in een afknapper, was Charles zo zenuwachtig als een slak in een franse keuken. Nog eenmaal trok hij zijn bowtie recht toen hij voor de spiegel stond, en checkte hij de kaart en het pakje in zijn hand. Ja, hij had een ring gekocht, gewoon omdat ze dan zouden matchen want hij zou een gitzwart rockkostuum met glanzende schoenen dragen, daarbij had hij een captain speld in rood met goud, net als deze ring. Daarbij kwam dat hij het een mooie formaliteit vond. Op de kaart stond dan ook met gouden pen de datum, tijd en plaats geschreven. Ook al wist Chloë die even goed als hij. Nu was hij ook, voor het moment, goed gekleed. Het bal was morgen al en Charles wist niet zeker of Chloë al gevraagd was dus om er zeker van te zijn dat hij overwon, had hij alles uit de kast getrokken, om vervolgens een blouse met jasje en bowtie aan te doen, zodat ze een idee kreeg van hoe dashing hij eruit zou zien morgenavond, dan wist ze waar ze ja op zou zeggen. Als ze ja zou zeggen that is.

Moment der waarheid kwam toen de deur opende. Charles draaide zich om op de hakken van zijn schoenen, jasje dramatisch fladderend, en zakte in een vloeiende beweging op eén knie, in zijn hand het doosje met de ring, en de kaart erbovenop. "Beste Chloë Miller," Zij hij, door zijn wimpers naar het meisje kijkende, de zenuwen kwijt en opgaande in zijn rol, "Wil jij mijn date naar het Yule ball zijn?"

Nonchalant gekleed lag Chloë op haar bed, en keek naar de spullen die overal op de grond verspreid lagen. Ja, opruimen was iets waar ze zich in de laatste stressvolle weken voor de vakantie niet mee bezig hield. Het werd wel tijd dat ze een grote schoonmaak ging doen in deze kamer. Zuchtend gooide ze haar benen van het bed en plukte wat kledingstukken van de grond. Op het moment dat ze haar kast opentrok, hoorde ze een geluid bij de deur. Verbaast liep ze richting de deur, als het goed is zou ze niemand verwachten. Zodra ze de deur open trok zakte Charlie voor haar op zijn knieën, het doosje met de envelop in haar richting gehouden. "Beste Chloë Miller," zei hij, "Wil jij mijn date naar het Yule ball zijn?" Er verscheen een glimlach op Chloë haar gezicht terwijl ze het doosje aanpakte om de ring te bewonderen. "Charlie," begon ze en keek hem aan. "Ik moet zeggen, je hebt er oprecht werk van gemaakt." Buiten een stel jongens die haar hadden gevraagd waar ze niet echt in was geïnteresseerd, had ze nog geen officiële date voor het yule ball. "Tuurlijk wil ik je date zijn." zei ze en gaf hem een knuffel. Ze moest toegeven, hij zag er zeker niet verkeerd uit. Zelf was ze op het moment nou niet zo chique gekleed, maar morgen zou ze toch wel uitpakken.

Hij moest zich inhouden niet nogmaals zijn hand door het haar te halen toen de deur open ging. Ze zag er - ook al was ze niet zoals ze morgen zou zijn - geweldig uit en helemaal date-waardig. Hij glimlachte dan ook zonder dat 'ie het kon helpen en moest toegeven dat hij even zenuwachtig naar de grond had gekeken toen Chloë de ring aanpakte en bekeek. Het was allemaal een kwestie van smaak en hoewel Charles zelf vond dat hij dat had, wist de jongen niet of ze het met hem eens zou zijn.

Gelukkig bleek ze het een soort van te zijn, want het duurde niet lang of Chloë zei 'ja' en hij kreeg een knuffel. De Dalton glunderde even en deed toen, na een stap naar achteren gezet te hebben, een nette buiging. "Dan haal ik u morgen hier op madame," Meldde hij zijn kersverse date, en keek even schuin omhoog, met een grijns. Eens zien of ze van rozen hield.