Early morning run

Geconcentreerd lette Gunner op zijn ademhaling terwijl zijn hardloopschoenen neerplofte op de vochtige aarde dat zich bevond aan the Great Lake. Het had afgelopen nacht flink geregend wat overduidelijk te merken was aan de bodem. Overal lagen plasjes met water en de aarde was ongelooflijk vochtig, soms zelfs modderig. Hierdoor waren de slytherin zijn schoenen nou ook niet bepaald schoon meer. Hoewel, de slechte weersomstandigheden hadden Gunner er niet van weerhouden om buiten zijn dagelijkse rondje hardlopen uit te oefenen. Hel, hij was allang blij dat het niet op dit moment aan het regenen was. Aan de andere kant moest hij ook niet te vroeg juichen aangezien de wolken er onheilspellend donker uitzagen. Na een tijdje stopte hij met rennen en nam een looppauze van een aantal minuten. Hij had een heel schema van iemand gepikt waarbij het aantal minuten dat je rende per dag langzaam werd opgebouwd, maar alsnog een uitdaging was. Je moest immers wat doen om je lichaam gezond te houden. Daarnaast had de Duitser oortjes in zijn oren gedaan zodat hij zich niet erg zou focussen op de impact die het hardlopen op zijn lichaam had, maar juist op de muziek. Na enkele minuten begon hij weer te rennen op een regelmatig tempo. Zijn ogen gleden ondertussen over de natuurrijke omgeving die zich bij the Great Lake bevond, iets wat zeker ook een rustgevend gevoel gaf. Een perfecte plek om te hardlopen dus.

{ + 1st Alice Claire Warren. Daarna open ^^

Aangezien het aardig koud was had Gunner zich ook gekleed naar het weer. Hij had een paar shorts aan met daaronder een legging, aangezien hij sporten met een joggingbroek maar niets vond. Daarnaast was het gewoonweg te koud om alleen in een korte broek naar buiten te gaan. Wel had hij een lekkere warme sweater aan, die na een tijdje toch wel iets te warm begon te worden. Zijn ademhaling begon langzamerhand steeds zwaarder en sneller te worden en hij voelde hoe het melkzuur in de spieren van zijn benen begon op te bouwen. Heerlijk, verzuurde spieren. Wat wilde je nog meer op een maandagochtend. Koppig dat ie was zette hij toch door en focuste zich volkomen op dat hij gewoon door moest rennen. Doordat zijn aandacht niet volledig bij zijn omgeving was merkte hij op het laatste moment pas dat hij bijna tegen iemand aanrende. Geschrokken probeerde hij haar nog te ontwijken waardoor zijn rechtervoet terecht kwam op een ongelijk stuk grond en daardoor dubbelklapte. Een intense pijn schoot door zijn enkel heen waardoor hij instinctief zijn voet van de grond haalde en een paar passen verder hinkelde. Kort daarna liet hij zich half vallen op de natte grond zodat ie in een zitpositie kwam en peinzend naar zijn enkel keek. "Blöde kuh," mompelde hij met een frons. Koppig dat ie was probeerde hij wat druk te zetten op zijn enkel waardoor er een steek van pijn omhoog schoot. "Scheiße!" vloekte hij en plofde weer neer in het gras dat nat was door de regen en dauw. Gefrustreerd haalde hij zijn handen door zijn haren. "Das kann doch nicht wahr sein?" praatte hij gefrustreerde tegen zichzelf in zijn moedertaal. Hij had totaal geen zin om zolang als een gehandicapte te moeten lopen door zijn enkel. Daarnaast zou zijn hele hardloopschema ook in het honderd lopen. Oh, had hij vandaag nou maar overgeslagen.

Nadat hij zijn enkel had vastgegrepen en was gaan zitten op de koude vochtige grond met een pijnlijk gezicht zag hij het meisje wat hij zonet had ontweken op hem aflopen. De boosdoener. Nee Gunner, zo mocht je niet denken. Je lette immers zelf niet goed op met je domme kop waardoor je op het laatste moment rare gekke capriolen moest gaan uithalen, niet een ander de schuld in de schoenen schuiven. Hij keek haar aan toen ze zich verontschuldigde en aan hem vroeg op ze iets voor hem kon doen. Om eerlijk te zijn wist hij zelf niet goed of ze wat kon doen, hij was geen medisch expert. “Ehh…” bracht hij twijfelend uit, “Misschien kan je een koude steen pakken zodat ik die tegen mijn enkel kan houden zodat de zwelling in ieder geval minder wordt?” stelde hij voor. Hij had geen idee of een steen überhaupt koud genoeg was om een zwelling te kunnen voorkomen, maar het was het proberen waard toch?