Rainy evening {Candice}

‘We gaan dadelijk sluiten.’ Candice wist dat de woorden naar haar waren gericht en wist dus ook dat ze vaart moest maken. Ze liet haar blik naar twee titels glijden en hield haar hand twijfels op het eerste boek. Ze las de titel nog eens na en besloot toen dat het toch wel het juiste boek was. Ze nam het boek uit de schap en glimlachte verontschuldigend naar de vrouw welke haar brilletje naar beneden schoof en haar met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. Candice hield het boek naar haar toe en de vrouw moest lachen waarna ze een wegwerpgebaar maakte. Ze wilde duidelijk afsluiten en het maakte haar al niet meer uit welk boek er was meegenomen. Ze kende Candice al langer en wist dat deze het boek toch wel terug zou brengen. Candice glimlachte dankbaar en liep toen snel door in de richting van haar afdeling. Ze zou blij zijn als ze haar gewaad kon uittrekken en wat makkelijkere kleren aan kon doen. Dat was dan ook het eerste wat ze deed nadat ze het boek voorzichtig had neergelegd op een tafeltje voor de bank waar een meisje zat te lezen. Ze rende naar boven, trok haar gewaad uit en verwisselde haar kleren vervolgens voor een makkelijk zittend shortje en een grijze trui met blauwe opschrift. Ze liep weer naar beneden en keek naar het meisje. Ze herkende het meisje als April. Ze kende zowat iedereen uit haar eigen afdeling juist omdat ze zo veel observeerde, maar dat wilde niet zeggen dat ze echt gesprekken met hun had. Ze hield haar hoofd een beetje schuin en las de titel van het boek die April aan het lezen was. ‘Dat boek ken ik,’ zei ze opeens zonder dat ze zichzelf in kon houden. Een beetje beduusd voegde ze er aan toe: ‘Hij eindigt echt heel erg mooi. Je zou hem zeker moeten uitlezen.'