De ontmoeting.

“Nice, echt grote liefde voor sweaters ze zitten zo fucking lekker. Vaak draag ik echt van die oversized sweaters haha.” David zou ook best naar de lake willen eigenlijk, maar zomaar joinen zou vast een beetje raar zijn. Jace schrok op eens van het geklap van de jongens aan de tafel die zaten te schaken, hij moest lachen. “Hahah gaat ie goed?” zei David lachend.
Hij nam nog een slok van zijn drinken, en pakte een koekje van het bord dat op eens op de tafel verscheen.

'hehehe, yeah slecht geweten zeggen ze dan he.' Hij krabbelde eens achter zijn oor en toen vroeg hij:' Maareh als je wilt mag je best joinen? Of ik skip de les, ik begrijp het toch allemaal.' Op tafel stond dus een schaal met overheerlijke koekjes en Jace kon het niet weerstaan om toch eentje te pakken, afwachtend keek Jace David aan wat hij zou antwoorden.

“Ja lijkt me leuk!” David keek hem aan in zijn ogen en glimlachte. “Maar de les skippen om met mij iets te gaan doen hoeft echt niet hoor haha, ik wil niet dat je in de problemen komt.” David keek nog steeds naar Jace, zijn ogen waren zo mooi dat hij zijn ogen er gewoon niet van af kon houden. Maar keek snel weer weg om niet op een creep te lijken. Hij nam de laatste hap van zijn koekje en ging effe met zijn hand door zijn lange haren heen.

Ze zaten nog steeds in the great hall, Jace ving David zijn blik op en zag hoe vertwijfeld hij snel weg knipperde. 'Ik kan heus een lesje missen, ben laatste jaars en om eerlijk te zijn loop ik toch al voor.' Zei hij met een speelse knipoog. Hij legde zijn hand op David zijn schouder en vroeg: 'Zullen we anders nu naar the lake gaan? Het is nog mooi weer en dan nemen we gewoon wat eten mee, als je nog honger hebt. Een soort magische picknick? Nog nooit gedaan.' Afwachtend keek Jace David aan, hopend dat hij zijn idee niet te radicaal vind. Om hen heen werd het steeds rustiger in the great hall, mede omdat het al steeds later werd en de lessen zouden beginnen die Jace zou spijbelen. Hij had besloten dit jaar te genieten, want hij wist niet wat er na het 7e jaar op hem te wachten stond.

"Ik kan heus een lesje missen, ben laatste jaars en om eerlijk te zijn loop ik toch al voor." Zei Jace terwijl hij een knipoog gaf aan David. David bloosde. Toen plots Jace hand op zijn schouder legde, waar David nog meer van moest blozen. “Een picknick? Uhm ja hoor, lijkt me echt leuk!” David kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. Verbaast in zijn hoofd maar toch blij, dat zoon knap, populair, super lief iemand met hem wou picknicken. “Wanneer wil je gaan? Nu??”

Hij merkte dat David beetje verlegen begon te worden, of was het omdat het echt te awkward was. Hij wist het niet zeker, maar hij zelf wou echt super graag vrienden worden met David, ik bedoel kijk nou. Hij haalde zijn hand weg van zijn schouder en stond op, "Yesss, nu, kom even lekker impulsief iets doen, normaal ben ik daar ook niet zovan" Hij deed zijn schoudertas om en begon wat eten in een mandje te doen die hij net ineens uit zijn tas haalde, het was dan ook niet een gewone tas maar een tas van Darvish en banges. "Ik neem wel wat eten mee vanuit hier want anders moeten we het ergens anders weghalen" Hij begon al te lopen naar de uitgang van de great hall, "Yoo Daaf, KOM JE NOG?!" Zei hij terwijl hij zijn witte tanden bloot lachte.

“Yoo Daaf, KOM JE NOG?!” Zei Jace wachtend op David aan de uitgang van de great hall. Hij lachte naar hem met zijn super mooie witte tanden. David lachte terug en pakte snel al zijn spullen weer in in zijn school tas. Hij deed zijn tas om zijn schouder en stond op en rende snel naar Jace toe. “Ik kom al!” Zei hij rennend. Toen David naast Jace liep keek hij omhoog naar Jace en lachte terwijl hij met zijn hand door zijn bruine lange haren ging, en liepen samen weg uit de great hall.